
Hij kan overigens een groot watje zijn als hij voorop moet. Maar ik kan net zo goed een groot watje zijn. Maar samen kunnen we alles en het boeit hem echt niks dat ik een watje ben. Zolang ik maar zeg wat hij moet doen. Langzamerhand groeit ons vertrouwen met rijden, heerlijk om stapje voor stapje verder te komen!
We moeten alleen nog wachten op ons zadel, maar als het meezit duurt dat niet lang meer. Maar we rijden gewoon verder met de BBP.

We wandelen overigens nog wel grotendeels vanwegen zijn leeftijd en mijn heupen. Maar dat is niet erg, ook met zijn spierziekte kan hij dus heel goed warm lopen voor ik erop zit. En er zijn gelukkig genoeg bankjes, picknicktafels of andere objecten waar ik op kan klimmen zodat ik op hem kan zitten.