Nou ja wat gek, er staat het wijzigknopje maar als ik erop klik krijg ik een melding dat het niet meer gewijzigd kan worden. Dan maar in een nieuw postje.
Laat ik beginnen met mijn hartediefje Shadow. Hij is altijd mijn favoriet geweest en dat is hij nog steeds. De tweede keer dat ik met hem droogmende was met bitje en ging een stuk beter. De derde keer kon hij alweer stilstaan en sturen ging ook veel beter. Er is nog veel oefening voor nodig want het is wel veel moeilijker om droog te mennen dan met een kar waar de bomen hem beletten in omkeren, maar dat gaat wel goedkomen. Dit alles in voorbereiding op tandemrijden met Callas.
Verder heeft Callas een bult op haar been onder haar knie. Voelt keihard, doet geen pijn, is niet warm, ze is niet kreupel, heeft geen wondje, voelt niet zo scherp als een schiefel, dus wat dat nou weer is?
Tja. Callas. Ik denk dat ze een meerpersoonlijkheidsstoornis heeft. Zodra de zon niet schijnt wordt ze een ander paard. Misschien is ze wel weerwolfpaard of zo. Of misschien hoort ze stemmetjes. In ieder geval was de afgelopen week, laten we zeggen... leerzaam. Zo braaf ze in het filmweekend was, zo niet braaf is het tot en met nu geweest. En ik heb geen temperatuurverschil gemeten, dus ze lijkt niet hengstig.
edit: gisterenavond op stal, dus maandagavond was ik aan het tutten met haar, hoestte Shadow een heel kort kuchje, schrok ze van! Nou ja!
Ik heb het erg druk op dit moment en mijn vriend is in NL, dus daardoor nog drukker. Ik denk iemand in dit topic of misschien in een pb dat weet ik niet meer, vroeg waarom ik zo vaak per dag wat met haar wilde doen, dus ik denk deze week, ik heb het druk, laat ik het eens tot 1x pd gaan beperken. Ik weet het niet zeker het is zo moeilijk om er een lijn in te ontdekken, maar toch denk ik dat dit niet zo'n goed plan is.
Ik zie namelijk overal tekenen van weer opkomende dominantie. Ik had het al een paar keer gehad met longeren dat ze steigert als ze niet van richting wil veranderen, en zo haar ongenoegen uit over mijn leiderschap.
Nu heb ik al een paar keer gemerkt dat als ik met haar aan de hand wil draven, ze daar nijdig van wordt. Vanuit mijn ooghoeken meende ik iedere keer al wat te zien. Het halstertouw is dan niet aangespannen en toch gooit ze dan haar hoofd omhoog alsof ze een ruk in haar mond krijgt en ze maakt een soort steigertje achter me. Hoogst bizar. Wat ze ook denkt of doet, ze wil dat niet. Ze wil wel rondjes op een longeercirkel voor me draven op commando, dat doet ze erg netjes dat commando al komt ze wel naar binnen vallen. Maar naast me draven, of achter me, nee, dat gaat er bij haar (nog) niet in. Ik voel me daardoor niet zo veilig want ik heb het gevoel dat ze zo achterop me kan springen. Rare gewaarwording.
Het komt er gewoon op neer dat ze zich niet wil laten leiden. Ze laat zich niet graag zeggen wat ze moet doen. Ja voor koekjes doet ze alles, maar dat is echt een heel andere kwestie. Als ik nu maar alles doe volgens het verwachtingspatroon van haar dan gaat het goed. Doe ik dat niet, dan is ze van haar stuk en wordt ze obstinaat.
Dus deze week dat mijn vriend niet thuis is, weinig buiten gereden één ritje dorpje wat wel ok was, een training op het veldje dat helemaal niet ging, en wat grondwerk waar ik ook niet zo happy mee was. Kan ook allemaal door mij komen omdat ik het druk heb en dat op haar uitstraal. Dat kan. Maar ik heb meer het idee dat verandering haar geen goed doet.
Het is echt net een autistje. Gaat iets in een andere volgorde dan zij het gewend is, dan wordt ze nijdig. Zo heb ik de afgelopen weken het ritme ontwikkeld:
nacht op stal
8.00 voeren
ca 10.00u iets van grondwerk
10.15 land in
middagpauze rijden hooguit uurtje, uitdampen op stal met hooi
weiland in
19.30 op stal halen, voeren
eind avond nog een keer voeren hooi.
Ik had gehoopt mijn camerabril al te hebben, en die heb ik ook, maar ze hebben het geheugenkaartje niet bijgeleverd die wordt nagestuurd. dan had ik mooi vandaag kunnen filmen, maar helaas. Dus dan moeten jullie het maar doen met mijn verslag van de dag.
Ok, vandaag had ik minder tijd dus ik denk ik ga om 10u een ritje rijden ipv grondwerken. Mwah, het stormt. Dat zegt genoeg. Al bij het verlaten van de stal rende een katje ergens tegenaan en klonk er echt een heel klein tikje van iets wat omviel, er ging een schokje door haar lijf. Zo'n oeh gut schrikje. Tuurlijk dat mag, ik schrik ook wel eens van een geluid. Ze ging er ook niet vandoor, je zou het niet eens gezien hebben, maar ik voelde het wel. En dit ging van lichtgeel naar geel werd erger en erger naarmate ik verder kwam. Ze gaat dan ook heel overhaast stappen. Alle reacties zijn dan overtrokken. Als ik haar dan iets oppak om rustiger te laten lopen, pats stilstaan. Als ik met mijn stem haar tot rust wil manen, pats stilstaan. zo'n overdreven reactie. En dan weer gaan stappen is niet rustig stappen nee bijna weer draven. Mag niet van mij, want daar draven gaat niet lekker dus moet ze stappen, maar dat is stoppen. pff. ok, komen we in het dorpje want ik wilde mijn favoritje gaan maken langs de kinderkolonie het bos in...
Eh vrouwtje daar waait iets Wits. Iets heeeeeel erg wits. Zie je dat wel?
ja Callas een knijperring aan een waslijn.
Die hing daar vorige keer echt niet vrouwtje.
Zucht.
Ik denk niet dat we daar langs moeten gaan vrouwtje
jawel Callas die knijpers gaan heus niet in je kont bijten,
(graaft zich in met voorbenen gespreid) nee ik denk echt niet dat we er langs moeten, het beweegt.
Ja Callas ga maar eens ruiken.
Komt de bewoner naar buiten kijken wat ik bij zijn heg sta te doen. Hallo meneer, ze is bang voor uw knijpers, hahhhaaha, hoe belachelijk klinkt dat! Maar ja ik ben dus met mijn aandacht bij die meneer en was haar net naar de knijperring aan het drijven, maar praat ondertussen met die man, het waait nog eens... RED ALERT! ZWOEF, 180 omdraaien, gelukkig verloor ik mijn balans niet en was ik haar al vanaf het begin op het scherpe bit aan het rijden, dus ik gelijk op de cirkel voor zijn heg, maar ja englevel vet rood, dat krijg je er niet zo gauw uit.
Dus met een zenuwachtige Callas richting het bos, bij de voetbalvelden lopen twee mannen met fluopakken. O jee, wilde het level net naar oranje gaan zakken, weer rood. Nu ken ik die mannen dus een praatje gaan maken. Ze was overigens gelijk al helemaal bezweet. Een van die mannen aait haar altijd, dus dat vond ze wel leuk. van de andere wilde ze de smartphone opeten dat vond hij niet zo leuk. Net toen ik het bos in wilde gaan, hoor ik enorm gekraak. Ik had al dagen kettingzagers gehoord en die bleken dus verderop in het bos aan het zagen te zijn. Geen goed idee om met een red alert callas daar heen te gaan. Ik bedoel als een knijperring al drama is, hoe erg moeten dan bulldozers, kettingzagen en omvallende bomen wel niet zijn. Ik kreeg sterk neiging om maar gewoon naar huis te gaan, maar ja, ik wilde toch graag dat ze zich zou ontspannen en het leuk zou vinden om dit ritje goed af te sluiten.
Dus ik besluit niet het bos in te gaan, maar naar het recreatiepad te gaan. Daarvoor moet ik over de weg wat je in filmpje deel 2 hebt kunnen zien. Maar waar ik natuurlijk niet over nagedacht had, was dat ik de laatste tijd in de pauze telkens ben gaan rijden zonder verkeer. Dus nu veel verkeer en toen kwam er ook nog een kletterend vrachtwagentje achterop, mwah, dat was toch wel zwaar oranje zullen we maar zeggen.
Ik heb haar nog niet zo onrustig een hele rit meegemaakt. Meestal zakt dat koppie toch wel na een paar keer flink draven, maar daar was vandaag geen sprake van. Ze is verder niet dusdanig geschrokken dat ze ervandoor wilde, maar wat een onrust. Veels te overhaast willen draven, wel goed terug te nemen, maar het lukte me niet om er kalmte in te krijgen. Stappen ook overhaast, drijfnat inmiddels. Overgangen rijden maakte het alleen erger. Stappen lange teugel ook geen goed plan ging ze gewoon draven. We zijn nog wel wat mensen tegengekomen, heb ik praatjes mee gemaakt, meestal kalmeert ze daar van, maar vandaag niet. Ben er na nog een paar auto's tegengekomen en van achteren, daar heb ik haar uit voorzorg naar toe gedraaid. Dat ging wel ok. Toen weer een praatje met een buurman en was er ergens een geluidje, hing ze zowat in de buurman. Naar huis gestapt en nu ze zo dichtbij stal was dacht ik, laat ik eens afstappen om te kijken of ze dan wel rustig kan stappen. neuh. Dat kon ook niet. En toen mocht ze me dan niet voorbij lopen, nah, dat was helemaal niet leuk. Mijn hemel wat een hittepettit.
En waar ligt het dan aan?
Aan mij? zou best kunnen, ik heb het druk, ben vast ook druk in mijn hoofd.
Aan de storm? in ieder geval ja want er valt en beweegt van alles
Aan het tijdstip op de dag? ja er was meer verkeer etc want het was geen pauze.
Aan niet eerst grondwerk gedaan te hebben? ja vast ook.
Aan het feit dat ze normaal gesproken eerst nog op het land heeft gelopen voor ik ga rijden? ja vast.
Dus ik moet me maar ernstig houden aan de vaste ritmes om te kijken of dat dan beter gaat.