Bokt.nl

Hommage schreef:

Wauw laten betalen voor het verzorgen an sich vind ik al bizar, maar een jaarling...

Gelukkig maar dat er veel paarden zijn die bijrijders zoeken en andersom Al is de juiste match nog zo lastig te vinden...

fokfanaat schreef:

hoe "werven" jullie een bijrijder. Ik zit er eventueel over te denken. Zoek eigenlijk iemand die ook plezier in de fokkerij heeft en evt keuringsklaar helpen maken van een jong paard, omgang met de veulens. Evt rijden is ook mogelijk.

sta er altijd grotendeels alleen voor en het zou hele fijn zijn zulke dingen samen te kunnen doen.

Isabel_k schreef:

Zelf zou ik het echt niet leuk vinden als er een fout gemaakt zou zijn met mijn paard, maar als mensen dan de fout toe kunnen geven en willen leren vind ik dat nog wel een kans waard. Ik heb zelf ook de meest gekke dingen gedaan met paarden en ook ik heb hiervan geleerd.

Ik zou er dan ook niets op tegen hebben om iemand direct van de manege te hebben die wil leren. Daar is mijn paard meer dan geschikt voor. Maar dan moet er wel tegenover staan dat er geluisterd wordt naar de regels die ik geef en als er dan een foutje gemaakt wordt, wil ik dat daar aan gewerkt wordt.

Nalonyda schreef:

Hier mag ik helaas misschien ook weer op zoek gaan naar een bijrijdpaard. Na 4 jaar een lief paardje te hebben gedaan (waarvan 2 jaar lease voor 4 dagen in week) staat de merrie te koop. Helaas financieel voor mij niet mogelijk om haar maandelijks te onderhouden. Gelukkig zoekt ze het beste baasje voor het paard en heeft ze geen haast. Er is al een kijker geweest die bijrijder is bij ons op stal en heel misschien word ik ''overgenomen'' voor 2 dagen in de week als ze haar wilt overkopen. Blijft wat spannend. Ben nu al aan het denken wat met mijn leven moet doen met 2 extra vrije avonden

Moet zeggen dat ik het doodeng vind om te bedenken dat ik misschien weer opzoek moet gaan naar een nieuw paard. Ben onzeker in mijn rijden. Ben al heel trots dat ik paardlief in de L1 heb gekregen, 1 meter spring met haar, lekker aan het lange teugelen ben met haar en gewoon een vriendinnetje is. Maar voor veel niet bijzonder is. Moet zeggen dat ik heel erg gehecht ben geraakt aan het paard in combinatie met eigenaresse. Ze liet mij heel vrij en lekker vallen en opstaan. Support me in wedstrijden en lessen. Vind dat ik lekker moet ondernemen en als ik wat wil kan ik het altijd vragen. Ben helaas wel eens een eigenaresse gewend die de touwtjes heel strak bij mij hield en dat zorgt dat ik onnodig fouten maken.

Eapy schreef:

Deemiii schreef:

Hi allen, sorry dat ik zo kom binnenvallen.

Ik heb even een vraagje n.a.v. wat er gisteren is gebeurd. Mijn bijrijder heeft met mijn pony buiten gereden en na terugkomst een paar wondjes op haar benen gespot. Heeft hier toen op eigen initiatief wat op gesmeerd en later pas naar mij geappt. Ik zelf vind dit niet zo fijn, omdat ik het liefst zelf wil beoordelen en dan bekijken wat ik er op doe (of juist niks mee doe). Maar wie weet ben ik nu wel lastig aan het denken hoor. Vroeg me alleen af wat normaal is, of dit zo 'hoort' als bijrijder zijnde of dat dit bij de eigenaar ligt (note: ik ben elke dag op stal voor de pony's en check ze ook elke dag, meestal 's avonds, dit is overdag gebeurd en kreeg pas om 18:00 uur een appje vlak voordat ik naar stal ging).

De afspraak die wij hebben gemaakt is dat ze een x bijdrage per maand betalen en daarvoor mijn pony 2 dagen in de week mogen rijden, soms wat meer in overleg. De verzorging houd ik nog steeds op me, hoeven ook geen klusjes gedaan te worden.

Ik was hier eens benieuwd naar, voel me er zelf niet zo prettig bij namelijk als er beslissingen over mijn pony buiten mij om worden genomen.

Ik sta hier anders in dan de rest denk ik. Het is wel een kwestie van ervaring, maar ik wil als eerste kunnen beslissen wat er met mijn dier gedaan wordt — of dit nou een klein wondje is of een koliekoperatie. Ik had als eerste een appje gewild met een foto en de vraag wat de beste aanpak is. Als ik nou een uur lang onbereikbaar ben ligt het anders, maar dat is bijna nooit het geval.

Zo ben ik ook met andere dingen relatief strikt denk ik. Dit doe ik uit bescherming naar mijn paard toe en voel ik me het prettigst bij. Het is maar net waar jij je goed bij voelt en de (duidelijke) afspraken die je samen met je verzorgster maakt.

Absolem schreef:

Ik vind dit een lastige.. Ik heb ooit twee paarden gereden waarbij de stal eigenaresse de merrie uit de paddock had getrokken met een been wond en daar zonder pardon magic dust op gespoten had zonder te overleggen met de paarden eigenaar.Magic dust is een naar spulletje wat alles afsluit en dus de perfecte omgeving creëert voor bacteriën. En het zat nog pal op een plek waar pezen dicht onder de huid lopen ook.

Vervolg is dat ik op stal kom die merrie met een dik been zie staan en ik begin te voelen. Tussen mijn vingers door barst de laag magic dust open en komt er een lading pus uit waar je naar van wordt.

Ik heb dus direct de paarden eigenaresse geapped en ik heb die hele wond schoon geplukt. Wat water gekookt en af laten koelen en daarmee de wond schoon gespoeld en vervolgens met betadine ontsmet.

Komt die staleigenaresse (mijn leeftijd ongeveer ze heeft ook niet lang haar bedrijf gehad) naar mij toe. Vervolgens vraagt ze verontwaardigd waarom ik die wond open getrokken heb. Dus ik laat het filmpje zien met de pus die er uit liep en ze zegt doodleuk oh dat was wel genezen hoor...

Ik zeg nee dat was hartstikke geïnfecteerd door die zooi en morgen komt de dierenarts om de wond te controleren ik heb (paarden eigenaar) al gebeld en het filmpje gestuurd. Dus spuit die zooi er niet nogmaals op want die wond moet ademen.

Ik moest mijn grote mond houden of ik kon vertrekken en nooit meer terug komen .

Dierenarts kwam de volgende dag. Paarden eigenaresse liet het filmpje zien. En de staleigenaar kreeg een draai om haar oren van de dierenarts.. Die wond had nooit behandeld mogen worden met magic dust. En heeft de schade vergroot.



Dus lang verhaal kort. Ik leg van te voren uit welke spullen er wel en niet toegepast mogen worden bij wondjes. En bij welke ik de dierenarts er bij wil hebben in het geval ik een bijrijder heb. Want als een staleigenaar die een paardenhouderij opleiding gedaan heeft al zo een flater kan slaan bij een simpel wondje wat gewoon aan de lucht had kunnen drogen... Wil ik niet weten welke schade een bijrijder kan aan richten...

Loes1996 schreef:

Ik zou hier denk ik gewoon het gesprek over aangaan met je bijrijder en daarin ook aangeven dat je twijfelde of je dit moest bespreken omdat je niet als een zeikerd of controlefreak wil overkomen, maar dat je het liever toch even ter tafel brengt. Lijk mij niets mis mee en zou ik als bijrijder waarderen. Zelf ervaring met een eigenaar dit op een nare manier dingen besprak door je echt op het matje te roepen en dat je het dan mocht goedmaken als je meer ging betalen bv, daar was ik dus snel weg. Maar het gewoon bespreken, van mens tot mens, lijkt me alleen maar fijn en getuigen van een goede samenwerking!

N_B_N schreef:

Nou ik vraag mijn bijrijder ook om een appje als ze is geweest. En zo doe ik het ook terug. Ik wil dat we een team vormen en dat gaat alleen door samen te werken. Als ik weet dat zij een zware training heeft gedaan, ga ik lekker het bos in of andersom. Ik hou echt van de communicatie met mijn bijrijder

Absolem schreef:

Zadelmak maken laat ik niet doen door de verzorger. Dat doe ik tegen die tijd zelf. Pas als hij echt onder het zadel is dan pas mag de verzorger erop.

En feitelijk vraag ik niet veel, ik vraag niet eens geld voor het aangespannen rijden.
De andere paarden en het aangespannen rijden zijn geen verplichting. Dat is een keuze.

Verzorger kan longeren en grond werken en tutten in ruil voor een paar minuten even een stalletje mesten.