SusanH schreef:Marije_1997: krijg je ook begeleiding? Ik zou gewoon een fijn iemand zoeken die je kan helpen hiermee.
Gekke is dat ik wel zo op onbekende paarden stap. Maar op die van mezelf het nog best spannend vind af en toe. We hebben pas proef gereden op een pony (willen een pony voor onze dochter waar ik ook op pas) en die was heel groen. Schoot ook zomaar weg. Maar gek genoeg vond ik dat dus niet eng. Wat ik weer heel raar vind. Want ons paard is ooit heel in het begin 1 keer heel erg geschrokken met mij er op. En daarna dus niet meer. Bedacht me dat dit dus eigenlijk wel heel raar is. Misschien toch de maat en het idee dat ik van minder hoog val?
Em_ schreef:SusanH schreef:Marije_1997: krijg je ook begeleiding? Ik zou gewoon een fijn iemand zoeken die je kan helpen hiermee.
Gekke is dat ik wel zo op onbekende paarden stap. Maar op die van mezelf het nog best spannend vind af en toe. We hebben pas proef gereden op een pony (willen een pony voor onze dochter waar ik ook op pas) en die was heel groen. Schoot ook zomaar weg. Maar gek genoeg vond ik dat dus niet eng. Wat ik weer heel raar vind. Want ons paard is ooit heel in het begin 1 keer heel erg geschrokken met mij er op. En daarna dus niet meer. Bedacht me dat dit dus eigenlijk wel heel raar is. Misschien toch de maat en het idee dat ik van minder hoog val?
Ik herken dit zo erg! Ik stap op bijna elk paard zomaar op en dan voel ik me helemaal prima, maar zodra ik op m'n eigen paard zit dan komt opeens die spanning. In de bak is het gelukkig al een stuk minder maar nu ik ook naar buiten met hem wil gaan, komt die spanning weer enorm opzetten. Paard is hartstikke braaf en ik zie alleen maar spoken en beren op de weg!
san4nie schreef:Een hele poos terug had ik hier gepost, maar het ging best heel goed met m’n angst. Nu is vorige week m’n paard enorm geschrokken van iets in de bosjes, rende weg en gaf een bokje. Andere kant van de bak was hij al weer rustig en ik ben gewoon blijven zitten. Maar ik vond het daarna weer zo enorm spannend, en dat merkte hij natuurlijk wel. Ben nog wel even doorgereden en heb de enge plek even vermeden. Daarna afgestapt en aan de hand met uitstappen er steeds langs gegaan. Niks meer aan de hand na een paar rondjes. Dag erna was die een ijzer kwijt en hebben we een paar keer gelongeerd en wat grondwerk gedaan. Ijzer zit er weer onder en ik wil er graag weer op. Maar dat vind ik toch ook wel weer erg spannend. Ik merk het al aan m’n hartslag als ik er aan denk.
Besloten dat ik zo gewoon naar stal ga, opzadelen en mezelf aankleden om te gaan rijden. Maar ga wel eerst longeren en kijk dan hoe ik me voel.
Wil er echt overheen stappen. Dit paard heeft nog nooit iets geks gedaan. Tuurlijk schrikt ie wel eens. Maar hij verdient het niet dat ik daarvan de bibbers krijg.
Zo, even mijn hart gelucht. En wil dus ook komen mee kletsen hier.
Gebruikers op dit forum: Googlebot, Renee_S en 5 bezoekers