Bokt.nl

**Geplaatst:** 18-11-19 09:01

Geplaatst: 18-11-19 09:01

Ben begonnen maar zie dat het om een online training gaat? Imo gaat dat niks opleveren als je echte angst hebt. Angst is iets anders dan bijv wedstrijdspanning. Bij de 1e helpt alleen iemand op de grond die je met hele kleine stapjes verder helpt. Ook zal de enquete bij mij geen representatief resultaat geven. Ik durf nog niet op wedstrijd. Dat heeft niks met wedstrijdspanning te maken, maar puur nog met een stukje angst en dus vertrouwen wat ik mis. Daarom scoor ik dat als ik hem nu zou invullen een 7. Maar als ik wel weer durf zal die score minder hoog zijn.

Even een kleine update trouwens, mijn man heeft ons paard gisteren gestart op een oefenwedstrijd springen. Hij was zo braaf. Voor mij ook heel fijn om te zien. Er was heel veel hectiek en er was wel spanning maar dat vloeide heel snel af. Zodra hij de hindernissen in beeld kreeg met aanrijden was er focus. Paard vond het duidelijk zelf ook heel leuk om te doen

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 18-11-19 11:05

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 18-11-19 11:05

Ik mis de optie niet van toepassing aangezien ik geen wedstrijden rijd.

Haflinger Aron:
Na een lage zoektocht eindelijk mijn match gevonden
[RIJ-ITP] Haflingerrit op de Edese hei
[RIJ-ITP] Een paardenmeisjesdroom die uitkomt: Samen rijden met vriend

Peppy: Eigenwijze Peppy is er niet meer

**Geplaatst:** 18-11-19 14:15

Geplaatst: 18-11-19 14:15

Bedankt voor jullie feedback. Ik snap ook wat er gezegd word.
De betreffende vraag biedt nu de optie om de regel over te slaan als deze niet van toepassing is.

In de basis is het denk ik vooral waar je je goed bij voelt. Ik kan mij voorstellen dat persoonlijke begeleiding soms fijner is. Aan de andere kant kan dat ook een flinke stap zijn om te zetten en kan een online training misschien zorgen voor een lagere drempel om er mee aan de slag te gaan. De technieken er achter zullen waarschijnlijk wel dezelfde zijn.

SusanH: is er in jouw ogen een verschil tussen spanning en angst? Of zou het hetzelfde verschijnsel in meer of mindere mate zijn?

trots op Owen DrZ2+1; SprB+1, SGWL+5 en met 24 still going very strong

**Geplaatst:** 18-11-19 14:49

Geplaatst: 18-11-19 14:49

Spanning en angst zijn 2 verschillende dingen. Spanning kan ook positief zijn en je juist verder helpen. Het zet je als het ware op scherp. Angst verlamt zo dat je niks meer kan. Spanning kan wel een voorloper zijn van angst. Maar echte angst is zeg maar 10 stappen verder.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 20-11-19 14:01

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 20-11-19 14:01

Een hele poos terug had ik hier gepost, maar het ging best heel goed met m’n angst. Nu is vorige week m’n paard enorm geschrokken van iets in de bosjes, rende weg en gaf een bokje. Andere kant van de bak was hij al weer rustig en ik ben gewoon blijven zitten. Maar ik vond het daarna weer zo enorm spannend, en dat merkte hij natuurlijk wel. Ben nog wel even doorgereden en heb de enge plek even vermeden. Daarna afgestapt en aan de hand met uitstappen er steeds langs gegaan. Niks meer aan de hand na een paar rondjes. Dag erna was die een ijzer kwijt en hebben we een paar keer gelongeerd en wat grondwerk gedaan. Ijzer zit er weer onder en ik wil er graag weer op. Maar dat vind ik toch ook wel weer erg spannend. Ik merk het al aan m’n hartslag als ik er aan denk.

Besloten dat ik zo gewoon naar stal ga, opzadelen en mezelf aankleden om te gaan rijden. Maar ga wel eerst longeren en kijk dan hoe ik me voel.

Wil er echt overheen stappen. Dit paard heeft nog nooit iets geks gedaan. Tuurlijk schrikt ie wel eens. Maar hij verdient het niet dat ik daarvan de bibbers krijg.

Zo, even mijn hart gelucht. En wil dus ook komen mee kletsen hier.

**Geplaatst:** 20-11-19 14:05

Geplaatst: 20-11-19 14:05

san4nie schreef:
Een hele poos terug had ik hier gepost, maar het ging best heel goed met m’n angst. Nu is vorige week m’n paard enorm geschrokken van iets in de bosjes, rende weg en gaf een bokje. Andere kant van de bak was hij al weer rustig en ik ben gewoon blijven zitten. Maar ik vond het daarna weer zo enorm spannend, en dat merkte hij natuurlijk wel. Ben nog wel even doorgereden en heb de enge plek even vermeden. Daarna afgestapt en aan de hand met uitstappen er steeds langs gegaan. Niks meer aan de hand na een paar rondjes. Dag erna was die een ijzer kwijt en hebben we een paar keer gelongeerd en wat grondwerk gedaan. Ijzer zit er weer onder en ik wil er graag weer op. Maar dat vind ik toch ook wel weer erg spannend. Ik merk het al aan m’n hartslag als ik er aan denk.

Besloten dat ik zo gewoon naar stal ga, opzadelen en mezelf aankleden om te gaan rijden. Maar ga wel eerst longeren en kijk dan hoe ik me voel.

Wil er echt overheen stappen. Dit paard heeft nog nooit iets geks gedaan. Tuurlijk schrikt ie wel eens. Maar hij verdient het niet dat ik daarvan de bibbers krijg.

Zo, even mijn hart gelucht. En wil dus ook komen mee kletsen hier.

Ik heb/had hetzelfde hoor! Ik longeer mijn paard altijd even voordat ik er zelf opga. En het liefst heb ik er iemand bij waarmee ik kan praten, dan gaat het al zoveel beter!! Bij mij is het alleen heel onlogisch dat ik spanning heb haha

Corazon ❤️ 6 y/o

Instagram
MHU Fotografie

**Geplaatst:** 20-11-19 14:21

Geplaatst: 20-11-19 14:21

Balen san4nie. Wat mij helpt is ik moet niks. Durf je er toch nog niet op, helemaal prima ga je lekker wat anders doen.

Ik ben heel blij. Mijn man heeft van het weekend een oefenwedstrijd springen gedaan. Losrijden was heel hectisch en gaf wel spanning bij Hocus. Maar hij was zo braaf en bij mijn man met alles. Dat geeft mij ook weer vertrouwen. Al moet ik zeggen dat ik de laatste tijd heerlijk ontspannen rond rijdt. Zondag weer les.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 20-11-19 22:48

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 20-11-19 22:48

Wel fijn dat jullie het begrijpen! Ik krijg van andere mensen soms meer het idee van “stel je niet aan, hij is toch braaf”. Iemand op de grond die je er doorheen praat, of les geeft is inderdaad heel fijn. Maandag heb ik weer les.
Vandaag eerst een poos gelongeerd en daarna nog even een stukje er op gedraafd en gestapt. Niks aan de hand.

Mooi dat het goed gaat bij jou SusanH. Zien dat je paard het braaf doet bij een ander, geeft ook altijd vertrouwen.

**Geplaatst:** 21-11-19 10:44

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 21-11-19 10:44

Anders eerst even aan de longe( hoe noem je dat precies) en jij op het paard natuurlijk.Dat werkte bij mij vooral geestelijk.Toch het idee dat er meer controle was.En dat maakt toch niets uit.

Britta, OUWE TAAIE.Mijn kerstmutsje.Old but still going samen met onze knuffelruin Nappie.Britt, ik mis je.

**Geplaatst:** 21-11-19 13:14

Geplaatst: 21-11-19 13:14

Vanmorgen toch even spanning bij paard. Ik ben er af gesprongen en even aan de hand gaan lopen. Dat werkt bij mij heel goed. Zie ik dat hij weer ontspant ga ik er weer op. Ik had de uitrijdeken op een plek gehangen waar hij op de 1 of andere manier kijkerig van werd. Blij dat het mij wel lukte om de spanning bij hem eruit te rijden. Zonder er dus zelf heel gespannen van te worden.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 21-11-19 14:57

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 21-11-19 14:57

Ik heb helaas niet vaak de mogelijkheid om iemand anders hem vast te laten houden. Het ging ook maanden prima. Nu het kouder is, is die wat alerter en daar moeten we even aan wennen.

Dat is ook wel een goede inderdaad SusanH. Even afstappen als er teveel stress is. Als je het met rijden spannend vindt, kan je aan de hand die spanning soms wat makkelijker weg krijgen inderdaad.

**Geplaatst:** 21-11-19 15:08

Geplaatst: 21-11-19 15:08

Bij mij werkt dat goed

kan ik beter mijn ademhaling weer goed krijgen. En vanmorgen werkte het vooral omdat mijn paard datgene wat hij spannend vond van dichterbij kon bekijken. Als ik dan zie dat hij er rustig langs gaat weet ik dat ik er ook weer op kan.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 21-11-19 15:08

Geplaatst: 21-11-19 15:08

Ik meld mezelf hier ook. Vanaf mijn 7e al aan het paardrijden en nooit angst gekend. Afgelopen zomer echt een flinke klapper gemaakt met het springen en nu ben ik doodsbenauwd om te springen. Dacht stoer te zijn en heb daarom afgelopen zondag en gisteren meegedaan aan de springles maar zodra het de hoogte in gaat loopt het zweet op mijn rug. Ik ben zondag dan ook eerder gestopt en gisteren was het heel laag waardoor ik wel durfde. Ik hoop echt dat het een fase is want mijn fjord vindt het echt fantastisch. Ga dit topic eens doorspitten wie weet komen er nog goede tips voorbij.

Zorro ❤️
B + 11 L1+0

**Geplaatst:** 22-11-19 21:37

Geplaatst: 22-11-19 21:37

Vorige week dacht mijn Fjord ook weer grappig te zijn. Ze was super onrustig en leek zelfs wel wat hengstig. Er naast heb ik geen problemen met angst gelukkig dus dan vind ik vervelend gedrag ook niet zo erg. Normaal rijden er niet zo veel mensen in de bak nu reden er nog twee mee. Ze had al erge haast om achter een ruin aan te lopen naar de bak. In de bak opgestapt en ze had wat de neiging om naar de andere paarden toe te trekken en dan met name naar de ruin. Ook stond er nog een pony achter de bak waarvan een ander paard al schrok. Toch ga ik er dan met wat spanning voorbij maar ze was braaf. Ze is wel drukker dan normaal wat denk ik ook komt omdat het kouder is buiten. Eigenlijk ging het rijden wel prima maar wel weer veel struikelen..... In de galop deed ze haar hoofd echt ver naar beneden en omdat mijn angst wel ligt in het struikelen in de galop ben ik daar ook niet mee doorgegaan. Ze leunde echt te ver op de voorhand en ik kreeg haar hoofd ook niet omhoog. Ze moest wel plassen wat misschien de oorzaak kon zijn.

Wel ben ik een stukje naar buiten geweest. Dit was ook zonder spanning maar ze ging op de terug weg naar stal wel aardig vlot. Toch nog wel een stukje overwonnen! Het samenwerken tussen haar en mij ging die dag ook gewoon waardeloos. Weet niet waar ze mee bezig was maar met alles behalve mij. En wat zijn Fjorden dan ook drammerig en doen ze net alsof ze weer 4 jaar zijn. Was er ook wel klaar mee op een gegeven moment. Daardoor ook al niet lekker kunnen rijden. Maar met haar hoofd naar beneden in galop.... dat hoeft van mij echt niet...

Volg mijn twee fjordenpaarden Udith en Ofira via @fjordhorseudith

**Geplaatst:** 25-11-19 17:25

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 25-11-19 17:25

Wat een fijn topic! Ik meld me hier ook ;-)

. Ik heb tot 10 jaar geleden altijd recreatief paardgereden. Toen gestopt ivm zwangerschap en kinderen. Sinds mijn oudste (zoon van 8) een jaar geleden is begonnen met paardrijden begon het bij mij ook weer te kriebelen en ben ik ook begonnen. Eerst weer wat les genomen, en daarna een paard gevonden waar ik een paar keer per week recreatief op buiten kon rijden. Ik ben nooit een held geweest op een paard, maar genoot er wel enorm van. In februari schrok het paard tijdens een buitenrit van een crossmotor en ging aan de kletter, ik ben er (vrij hard) van af gevallen en lag behoorlijk in de kreukels (hersenschudding en zwaar gekneusde heup en bekken, heb nog steeds aan een kant van mijn lichaam een zandloperfiguur, hahahah). Ik dacht daarna dat het wel meeviel met de angst en spanning ,maar het werd alleen maar erg. Ik durf sowieso geen buitenritten meer te maken, en hoewel ik sinds kort wel weer aan het rijden ben (in de bak) merk ik dat ik bij ieder hard geluid bang ben dat mijn paard ervan gaat schrikken en verstijf ik direct.
Ik ben vorige week begonnen met westernrijden. Omdat dit meer vanuit ontspanning gaat hoop ik hier veel van te leren en ooit weer echt te kunnen ontspannen. Ook overweeg ik nu EMDR, omdat ik absoluut mijn angst niet over wil brengen op mijn kinderen.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben ;-)

**Geplaatst:** 27-11-19 00:36

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 27-11-19 00:36

Hoi allemaal, ik meld me hier ook. Ben altijd al wat angstig geweest voor paarden, maar vind het rijden wel super leuk. Ik ben zelf manegeruiter en heb nu bij de manege aangegeven dat sommige paarden perfect voor mij zijn. Dit zijn de wat oudere paarden en deze doen dus wat rustiger aan, de meesten vallen in slaap bij het opzadelen :Y)

Echter wil ik wel over de angst heen, dus ben ik van plan te vragen of ik binnenkort toch eens op een onbekend paard mag, wel met iemand erbij met het opzadelen natuurlijk. Vind het nog wel spannend hoor O:)

**Geplaatst:** 28-11-19 22:14

Geplaatst: 28-11-19 22:14

Ik ben een angstige ruiter, bijna 35 jaar. Voorheen geen schrik maar het is ineens gekomen. Niet gevallen of iets dergelijks. Het is er gewoon ingekomen. Ik wil graag wel weer gaan rijden, maar de stap is nu nog te groot. Hoop hier misschien wat tips tegen te komen.

My happy place is in the barn...

**Geplaatst:** 29-12-19 17:10

Geplaatst: 29-12-19 17:10

Ik meld me ook hier....
Vandaag super trots op mezelf... sinds 2 maanden weer in de bak een half uurtje durven stappen $*\o/*$ $*\o/*$ vandaag een echte overwinning dus...

Ik heb sinds 1,5 jaar een prachtige, maar enorm sensitieve merrie die ieder greintje spanning van mij oppikt en daarop reageert. Ze is op- en top braaf en doet eigenlijk zeldzaam een stap verkeerd... maar ik heb zoooooooo de bibbers als ik er op wil stappen.. pffff!

En waarom? Geen idee, heb bijna 20 jr ervaring met van allerlei paarden en er is eigenlijk nooit iets geks gebeurd. Vind het vooral lastig van mezelf omdat ik eigenlijk vind dat ik me niet moet aanstellen en er gewoon ‘op moet’... ik doe super veel grondwerk met haar en dat gaat redelijk als er om ons heen niet teveel geks gebeurd maar owee owee als ik eenmaal op dat krukje sta en die voet in de beugel moet zetten...

Ik hoop dat vandaag een nieuwe start wordt! Heeft er mss iemand tips voor mij?

**Geplaatst:** 29-12-19 17:41

Geplaatst: 29-12-19 17:41

Ja. Laat het woordje moet eruit. Je stelt je niet aan. Je moet niks. Je wil graag weer met je paard aan de slag. En als ik het zo lees neem je al hele goede stappen. Wees lief voor je zelf. Als het even niet gaat of je wil iets niet omdat je het niet durft, gewoon niet doen. En zoek een fijne instructeur/instructice

dat heeft mij enorm geholpen.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 29-12-19 18:35

Geplaatst: 29-12-19 18:35

Wat SusanH hier schrijft heb ik ook heel veel aan gehad.
Ik stond eerst op een vrij grote pensionstal en had ook altijd het idee dat ik moest. En soms ook mensen die zeggen “maar hij is toch hartstikke braaf”. Alleen door die angst kan je het beter op je eigen tempo doen. Liever minder of langzamer en dat het goed gaat. Dan meer moeten en dat het niet goed voelt.
Nu sta ik op een plekje aan huis waar ik eigenlijk altijd alleen ben. En ik heb nog maar 1 keer gehad dat ik er helemaal niet op ben gegaan. Maar ik stap wel altijd eerst een paar rondjes aan de hand en dan ga ik er op. En als ik met dat stappen denk dat ie te fris is, ga ik eerst grondwerken of longeren, dan zie ik daarna wel of ik er nog op ga. De laatste tijd gaat het heel goed. En als hij wel eens schrikt of we hebben spanning, ga ik er even af, paar keer langs de enge plek stappen, dan er weer op en verder rijden. Heb ik ook hier uit het topic gehaald en werkt voor mij erg goed.

Het enige wat je moet doen is naar jezelf en je paard luisteren.

**Geplaatst:** 29-12-19 18:36

Geplaatst: 29-12-19 18:36

Zelf heb ik een ongelooflijk braaf paard. Echt, heel. Braaf. Nog nooit er vandoor gegaan.
En dan nog heb ik angsten.

Vooral met opstappen en springen..... Je kunt het nog niet eens springen noemen!

Wat mij helpt is:
- regelmatig blijven rijden, regelmaat helpt;
- hardop uitspreken, dat je ergens bang voor bent. Bespreekbaar maken. Vlak voordat ik moet opstappen bijv., zeg ik hardop wat ik voel, richt ik me op de ademhaling en ontspanning ;
- hulp vragen;
- stapje voor stapje, eigen tempo. Eerst 30 minuten longeren nodig? Prima!;
- grens opzoeken, maar er niet overheen! Als ik echt niet durf, doe ik het niet, ookal kan het verder prima;
- prettige instructeur die het serieus neemt, maar je toch in kleine stapjes mee neemt;
- mede ruiters die begrip tonen en helpen;
- afstappen als er iets engs is, en later weer opstappen als er rust is (ookal is opstappen ook weer eng)
- compassie en begrip voor jezelf!
- en soms ook hard lachen om jezelf

**Geplaatst:** 29-12-19 19:14

Geplaatst: 29-12-19 19:14

Idd dat afstappen blijft een goede. Ik doe het ook

als ik dan voel dat de spanning weer weg of veel minder is weer erop.

En ik stap altijd een rondje linksom en rechtsom voor ik erop ga. Geleerd van mijn juf.

Hocus Pocus Branco

**Geplaatst:** 29-12-19 21:20

Geplaatst: 29-12-19 21:20

Wuppie78 schreef:
Ik meld me ook hier....
Vandaag super trots op mezelf... sinds 2 maanden weer in de bak een half uurtje durven stappen $*\o/*$ $*\o/*$ vandaag een echte overwinning dus...

Ik heb sinds 1,5 jaar een prachtige, maar enorm sensitieve merrie die ieder greintje spanning van mij oppikt en daarop reageert. Ze is op- en top braaf en doet eigenlijk zeldzaam een stap verkeerd... maar ik heb zoooooooo de bibbers als ik er op wil stappen.. pffff!

En waarom? Geen idee, heb bijna 20 jr ervaring met van allerlei paarden en er is eigenlijk nooit iets geks gebeurd. Vind het vooral lastig van mezelf omdat ik eigenlijk vind dat ik me niet moet aanstellen en er gewoon ‘op moet’... ik doe super veel grondwerk met haar en dat gaat redelijk als er om ons heen niet teveel geks gebeurd maar owee owee als ik eenmaal op dat krukje sta en die voet in de beugel moet zetten...

Ik hoop dat vandaag een nieuwe start wordt! Heeft er mss iemand tips voor mij?

"Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven" een mooie quote van Confucius.
Mooi dat jouw goede voornemens lekker al voor 2020 beginnen.

Wat hier al heel vaak gezegd wordt vind ik ook heel belangrijk. Bij angst met paardrijden "moet" er helemaal niets ...

Mijn ervaring (als instructeur met als specialisatie begeleiding van ruiters met angst) is dat iedere combinatie anders is en zijn er dus ook heel veel verschillende manieren om aan de angst te werken.
Ik zeg altijd dat je met paardrijden niet buiten je comfortzone "moet" gaan maar door het opbouwen van positieve ervaringen je comfortzone uit kan breiden.
Ademhaling en lichaamsbesef en inzicht in hoe angst psychologisch kan werken zijn vaak wel belangrijke dingen om mee te nemen.

Mijn tip zou dan ook zijn om een instructeur te zoeken want met de juiste begeleiding is er echt heel veel mogelijk.

Centered Riding & Rechtrichten (Specialisatie: begeleiding voor ruiters met (faal)angst en bitloos rijden),
Relatie met je paard, Therapie & coaching met paarden en Ademcoach
Workshop voor ruiters met angst (zonder paard), za 29 aug 2020, Leersum
https://www.paardenpsyche.nl en https://www.facebook.com/Paardenpsyche

**Geplaatst:** 29-12-19 22:20

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 29-12-19 22:20

Dank voor alle lieve en ondersteunende reacties allemaal

Ik vergat in mijn enthousiasme vanmiddag helemaal erbij te vertellen dat ik sinds een halfjaar ook al een hele goede, lieve, strenge doch rechtvaardige

instructrice heb... zonder haar was ik nooit zover gekomen... op haar advies ook eerst de basis opnieuw opgebouwd dmv grondwerk volgens de theorie van Chris Irwin. Gebruik van lichaamstaal en lichaamsbesef etc etc zijn de basis van mijn lessen..

Dus het laatste half jaar voornamelijk daar aan besteed! Nu zijn we/ik er ook wel weer aan toe om langzaamaan het rijden weer op te pakken... maarja, zoooooo spannend weer die eerste keer er op! Pffff! Net nog even terug geweest naar stal en heerlijk getut met paardlief! Morgen als ik me goed voel nog een keertje proberen... ik merk idd wel dat hoe langer ik het rijden uitstel, hoe hoger de drempel wordt om er op te klimmen....

Ik houd jullie op de hoogte en nogmaals dank voor alle lieve reacties!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-12-19 23:44

Geplaatst door de TopicStarter: 29-12-19 23:44

Wat een fijn topic toch en wat fijn hoe we elkaar kunnen helpen

In de praktijk merk ik nog steeds dat mensen het maar moeilijk kunnen begrijpen.

Mij wordt het inmiddels duidelijk dat ik weer wat meer in het gevoel moet komen, weer met gevoel kijken en reageren en het paardenmeisje in mij vinden.
Ik ben te veel bezig in mijn hoofd, met theorieën leren en alles maar willen analyseren e.d maar daar schiet het echt niet mee op en paardlief accepteert dat ook echt niet.

Dus als iemand daar nog tips voor heeft hoor ik het graag

Groetjes Wendy

Mijn reis met Menda

Wie is er online