Sinds half oktober heb ik een nieuw paard, en zij heeft een paar heel erg 'eigen' dingetjes in haar gedrag die ik niet zo goed snap. Gezien hier veel mensen met grote kennis rondlopen, hoop ik dat er iemand is die dit herkent en weet wat je er mee moet doen
Betreffende paardje is trouwens 6,5 jaar en een KWPN merrie.
De eerste week bij ons ging eigenlijk heel goed, geen gekke dingen. Sinds die week erna begon het probleem met achterin één van de binnenbakken. Ineens was het daar spannend. Erheen lopen lukt opzich wel, maar als ik met haar aan het werk ben blijft ze heel erg loeren naar de achterzijde. Sindsdien doet ze dit telkens zowel bij het rijden als met wandelen of longeren, en in elke bak waar ik kom. Note: alleen achterin de bak. Voorin is niks aan de hand en is ze super geconcentreerd op mij. We oefenen op de ontspanning en dat gaat voorin dus goed, maar zodra je vanaf de hoek voorin naar de achterzijde rijdt, krijgt ze veel spanning in haar lijf en is de focus weg. Met voltes draaien valt ze op de binnenschouder omdat ze niet naar de achterzijde 'durft'. Van mijn instructrice heb ik een oefening gekregen om haar aandacht weer bij mij te krijgen en dat helpt best goed gelukkig. Alleen de spanning achterin blijft maar hangen! Maakt niet uit hoe vaak ik in de bak rijd of alleen voorin bezig ben, me er veel mee bezig hou of juist negeer, ze blijft loeren en schrikken van elk geluidje.
Achterin de bak is er meer te horen van paarden die buiten naar de longeercirkel lopen, of auto's die parkeren. Maar dit is aan één zijde van de bak ook te horen en op die plek heeft ze geen extra spanning. Ik laat mijn vader als hij mee is expres achterin de bak zitten (de normale plek met een kruk is een hoek voorin) en dan is het wel beter maar nog niet weg. Ook achter een ander paard aanrijden helpt ter plekke, maar ik ben vaak alleen en het lijkt wel of ze niet onthoudt dat het niet altijd eng is. Met wandelen is het dus ook, en blijft ze soms halverwege de lange zijde stokstijf stilstaan om heel intens naar de achterkant te staren
. Vaak blijft ze zo een paar minuten staan en loopt ze dan achter me aan die kant op. Ze durft dus wel, maar niet alléén (heb ik het idee dan).Ook als ik haar los in een binnenbak laat of in de loslaatbak buiten (een soort groot paddock), blijft ze voorin hangen. Vandaag ben ik aan de achterkant van deze paddock blijven staan en heb daar gewacht tot ze naar mij toe kwam. Na 10 minuten kwam ze inderdaad een snoepje halen en ging de achterzijde een beetje onderzoeken. Ze 'snurkte' veel zoals paarden dat doen als ze iets spannends zien, en ik kon duidelijk zien dat ze het echt niet fijn vond hier achter. Ze liep dus ook snel weer weg en kwam een aantal minuten later weer terug, dit keer met minder spanning. Maar als ik hier niet sta, komt ze uit zichzelf niet verder dan de voorste 10 meter.
Tijdens longeren is het ook zo dat de ene helft van de cirkel ze veel te ver naar binnen komt, en de andere helft trekt ze mij naar buiten. De ene helft van de cirkel waar ze naar binnen komt is natuurlijk die aan de kant van de achterzijde van de bak/longeercirkel. Zelfde probleem als hierboven dus. Ze is in de longeercirkel ook een aantal keer geschrokken van vogels oid aan die kant, waarna ze als een dolle weggaloppeerde.
Dan het volgende; ik laat haar regelmatig los in de paddock of een bepaald weitje, maar ik heb haar nog nooit uit zichzelf zien rennen
. Als ik ga longeren heeft ze heeel veel energie en bokt lekker alles eruit, maar als ze niet wordt 'aangedreven', doet ze niks. Ze eet wat, stapt wat, en staat stil. Rollen ook nog nooit gedaan. Ze kan heel erg 'obsessed' kijken naar iets in de verte en dan stopt ze ook even met kauwen. Dit zit echt in haar karakter want dat doet ze al vanaf het begin dat ik haar heb. Ze is super nieuwsgierig en vindt alles interessant, maar ze is oh zo alert op haar omgeving. Grondwerken is daarom ook een uitdaging, want ze concentreert zich moeilijk op mij en lijkt heel gevoelig te zijn voor prikkels ergens anders. Op zulke momenten staat ze ook weer stokstijf stil.Ik hoop dat ik het zo duidelijk mogelijk heb kunnen beschrijven. Voor ik haar kocht stond ze hele dagen buiten, en op mijn stal 's ochtends een aantal uur (ik heb nog niet de mogelijkheid om ergens anders heen te gaan, maar wil héél graag een plek vinden waar ze het jaar rond de hele dag buiten komen). Nu is al een aantal weken de wei veel te nat en losse paddocks hebben ze hier niet, dus staan de paarden binnen of een tijdje in de stapmolen. Ik heb het idee dat dat met mijn probleem te maken heeft omdat ze dan sowieso minder prikkels meekrijgt op een dag, maar ik weet het niet zeker.
Hoe los ik dit nou het beste op? Mijn paard is mij een raadsel haha.
![[o]](http://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
. Ging heel de tijd goed en auto's etc kijkt ze niet naar om. Maar ineens stond ze stil omdat ze in de verte een hondje zag, en daar werd ze heel opgefokt van. Ik probeerde haar rustig te houden met aaien en zelf rustig zijn, maar toch knapte er iets waardoor ze te veel spanning kreeg en weg wilde. Had al wel een langer touw aan het halster gedaan, maar toch niet lang genoeg waardoor ze weg kon rennen. Gelukkig was het in een rustige woonwijk waar menig mens weet dat er paarden lopen en kon ik haar zo door een omstander weer snel pakken en heb haar even laten grazen daarna.
Die stal is voor mij gelukkig niet heel veel verder weg en daar komen ze overdag lang buiten 
Alleen is ze zó snel afgeleid! Ik vraag dan dingetjes als achterwaarts en om met dr kont en dat doet ze ook wel, maar als ze even iets hoort of ziet gaat gelijk die kop erop, stilstaan en NIET letten op wat ik zeg/doe. Het enige wat dan helpt is haar hoofd aan het halster omdraaien zodat ze niet meer kan kijken naar datgeen dat zo interessant was. Vragen of ze wil stappen luistert ze dan niet naar.
En dat ze niet de wei in gaan en er geen goede mogelijkheid is om los te werken helpt allemaal niet mee. 
Zit nu op mijn telefoon in de trein dus reageer later vandaag even op iedereen. Ik ben in ieder geval heel blij met de tips, en mindset is zeker belangrijk inderdaad!
Mel, mijn stoere OTTB
Wat moet jij hebben meegemaakt zeg... Wat knap dat je hebt doorgezet en naar een andere stal bent gegaan. Zo te horen zal het een groot effect kunnen hebben als ik haar zsm mogelijk kan verhuizen. Gisteren & vandaag zijn ze overigens eindelijk weer de wei in geweest 
Nog steeds een aantal uur te weinig, maar hé beter dan niks. Hoop dat het zo blijft 
Heel erg bedankt voor je reactie, dit geeft toch weer een beetje hoop.