blokje schreef:Weet je wat gek is ik kots niemand hier uit of val niemand persoonlijk aan. Ken mensen die abortus gedaan hebben en hoe erg ik het ook vind ben ik gewoon netjes en aardig tegen ze in veel gevallen zeg ik er niets van. Omdat ik die mensen niet wil aanvallen of slecht maken.
Dat is ook helemaal niet aan jou om daar wat van te zeggen. Dus het is niet netjes, of aardig, je zou ver buiten je boekje gaan als je er wel wat van zou zeggen. Dus daar krijg je geen koekje voor.
Net als dat ik geen koekje krijg voor mijn mond houden als een stel hun elfde kind krijgt of zo.
Citaat:Ik deel hier mijn mening net als jullie. Val niemand aan maar toch wordt ik nu letterlijk uitgekotst in dit topic.
Je valt wel mensen aan. Je valt vrouwen aan die verkracht zijn, en zichzelf mentaal beschermen door niet ook nog eens het kind van hun verkrachter te dragen. Ik weet niet of je enig idee hebt hoe traumatisch een verkrachting is? Ik heb dat wel. En het idee dat je daarna nog, tegen je wil in, een foetus moet voldragen, en ook nog een bevalling moet doormaken........ volgens mij is dat nog traumatischer dan een verkrachting. Jij hebt 3 kinderen. Je weet dus hoe intens een bevalling is. Maar wat....... als je dat helemaal niet wil, als je lijf nog een keer gekaapt wordt, en je dan iets doormaken wat heel pijnlijk is en emotioneel, maar die pijn dan niet getemperd wordt door allerlei hormonen...... die je niet aanmaakt omdat je dat kind niet wilt?
Dat is waar je mensen toe dwingt met deze stelling.
Ik zal nog even persoonlijker worden ook. Ik heb 10 jaar in een huwelijk gezeten waar huiselijk geweld met enige regelmaat voorkwam. En ik twijfelde al of ik wel kinderen wilde....... terwijl ik het voor die tijd heel graag wilde. Waarom? Omdat ik niet wil dat mijn zoon leert hoe hij met vrouwen om moet gaan van zo'n man. Omdat ik niet wil dat mijn dochter leert dat het normaal is dat er zo met een vrouw om wordt gegaan, en omdat mijn kinderen op zouden groeien met een complexe PTSS.
(PTSS houdt in dat je wel uit de situatie bent, maar de situatie niet uit jou...... dat je elke nacht wakker wordt van gruwelijke nachtmerries, dat je met enige regelmaat paniek- en angstaanvallen hebt, en dat het maar een heel klein dingetje hoeft te zijn, waardoor je de volgende aanval krijgt. Complexe PTSS houdt in dat er geen periode in je leven is, die normaal was, waar je veilig was, dus je hele leven is een groot trauma).
Dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen, want ik denk niet dat ik dat mijn ex of mezelf ooit had vergeven. Als ik zwanger zou zijn geworden had ik 100% zeker een abortus laten plegen. Ik kreeg een miskraam en heb daarna een spiraaltje laten plaatsen.
En dat is iets waar jij niet over mag oordelen, maar wat je wel doet met je uitspraken. En dat is de reden dat er zo fel op je wordt gereageerd.
Dan het volgende: abortus verbieden kost levens. Want: vrouwen gaan het namelijk zelf doen, met alle gevolgen van dien. Het leidt niet tot een vermindering van het aantal abortussen. Ze worden alleen nu in achterkamertjes uitgevoerd, met desastreuze gevolgen. En ja, ik vind dat pro life activisten bloed aan hun handen hebben.
Als je echt pro life bent, wees dan voorstander van voorbehoedsmiddelen, goede educatie, leer vrouwen wat acceptabel is in een relatie en wat niet, maak vrouwen sterk en assertief, leer jongens om respectvol met vrouwen om te gaan, geef uitgebreid voorlichting over wederzijdse toestemming, en weet je: daarmee voorkom je een heleboel ongewenste zwangerschappen. Een heleboel afschuwelijke situaties waarin vrouwen vreselijk getraumatiseerd raken....... Bonus? Het aantal abortussen gaat naar beneden, en niet een beetje. Hier, in deze maatschappij, waar we zeker nog aan vrouwenrechten moeten werken, maar het een heel stuk beter gesteld is dan in de rest van de wereld, hebben we ook het laagste aantal abortussen, en het gaat nog steeds omlaag. En dat is geen toeval.
Dit gaat niet om foetussen, dit gaat om vrouwenrechten.
maar wat als diezelfde mensen met heel andere gedachtengoed werden opgevoed?