Kwanyin schreef:Ik ben zelf nu bijna een jaar moeder. En nu ik zelf meemaak wat voor liefde je kan krijgen en geven van zo'n klein hulpeloos ding ben ik meer dan ooit voor het beschermen van de baby.
Het beschermen van de baby tegen een leven van ongewenstheid, (kans)armoede, misbruik, zware psychologische erfenissen (leef maar eens met het idee dat je opa ook je papa is).
Mijn kind is er heel gewenst gekomen. Wordt overladen met liefde, niet alleen door ons als ouders maar ook door de ruimere omgeving. Zal financieel niets te kort komen, ik ga mijn uiterste best doen om hem te laten ontwikkelen naar een gezonde en sterke volwassene. Als hij nu timmerman of hartchirurg, rokkenjager of homoseksueel zal zijn, hij zal hopelijk altijd weten wat liefde is.
En in een ideale wereld krijgen alle baby's zo'n leuke start en groeien ze allemaal gelukkig op en denken alle twijfelmama's in spe nadat hun kind geboren is "verdorie, dat ik ooit aan abortus had gedacht, zo tof een klind, wat een wondertje!"
Helaas we leven niet in de ideale wereld. We leven in een wereld waar er hopen kinderen gewoon kapotgaan en wegkwijnen omdat ze er zijn en niemand er eigenlijk op zat te wachten. Kinderen die geboren worden omdat het nu eenmaal niet anders kon.
Je neemt al heel wat weg door anticonceptie goedkoop/gratis te maken(want dat doen ze dan ook weer in the land of the free, de anticonceptie te duur maken voor de arme bevolking), en een goede seksuele voorlichting (dat mag vaak ook niet want seks is ieuw ).
Het merendeel van de abortussen zal heus niet gedaan worden door vrouwen die er fluitend hun vijfde laten doen. Die komen voor, en worden graag aangehaald door tegenstanders als "zie je wel hoe dom vrouwen ze misbruiken", maar voor de overgrote meerderheid is abortus een eenmalig en zéér moeilijke maar heel doordachte keuze. En oh ja, niet door het uit mekaar scheuren van ledemaden van een levend kind. Als je zo'n indianenverhalen gaat verspreiden snap ik wel dat mensen een naar beeld van abortus hebben. En dan nog is de vraag of je die met een abortusabbonement wel moet aanmoedigen om écht een kind te hebben, meestal zijn dit toch mensen die het sowieso al moeilijker hebben.
Ik vraag me af hoeveel van die ongewenste kinderen zo dat fantastisch leven krijgen waar pro-lifers zo voor vechten. Want ondanks de wet nu pas van kracht zullen er zeker sowieso al meer dan genoeg kinderen geboren worden die ongewenst waren. Hoeveel kinderen in zo'n situatie zullen opgroeien tot gelukkige mensen met de kansen die ze nodig hebben. Als je mij kan zeggen dat 90 procent van de kinderen die ongewenst in een (kans)arm gezin vol misbruik en incest gelukkig zijn, dan neem ik mijn betoog direct terug. Maar ik vrees een beetje dat de cijfers meer naar de omgekeerde richting zullen gaan.
Amen.