Hier dragen, lang bv, samen slapen, geen wandelwagen maar wel gewone luiers i.p.v. wasbare. Wasbaar wilde mijn man niet.
Toen ik acht jaar geleden begon met dragen in een doek werd je echt gek aangekeken tijdens het dragen of knopen. Ik heb nu juist het idee dat het al veel meer ingeburgerd raakt en er minder gekeken wordt.
Vanaf de leeftijd van een maand of vijf zie je vaak dat kindjes meer om zich heen willen gaan kijken en wat afzetten zodat ze meer kunnen zien. Op de heup dragen of op de rug in de ruck kan dan helpen.
Verder helpt het als je bij het aanspannen niet schuin omhoog aanspant maar echt opzij. Dan zit de doek niet zo in je oksels en kun je strakker aanspannen. Na het aanspannen van beide doekbanen nog een of twee keer hupsen terwijl je voor de laatste keer aanspant helpt ook.
Een FWCC met pond finish wil ook wel helpen tegen afzetten.
Als je een sterke maar zachte doek wil dan is een doek met een zijden warp en een wollen of zijden weft echt een aanrader. Zijde heeft geen rek itt katoen en is toch heel soepel en zacht.
Mulberry zijde kan idd heel glad zijn maar bijvoorbeeld tussah of bourette is veel minder glad. Mijn favoriete zijde is tussah. Zit meestal precies tussen het gladde van mulberry en grippy van bourette in. Zeker de tussah van Saltwater threads is geweldig!
Voeten in de doek wordt inderdaad afgeraden, maar je mag nooit een newborn forceren de beentjes verder te spreiden. Bij sommige pasgeboren kindjes kun je niets anders dan dragen terwijl ze nog in de kikkerhouding zitten en dus met de beentjes in de doek. Je moet er dan wel extra alert op zijn dat ze vaak nog iets lager in de doek gaan zakken.
Zolang je de beentjes niet zonder te forceren in de houding kunt krijgen dat je ze buiten de doek kunt knopen, is beentjes in de doek echt geen probleem. Vaak gaat dit echt om de eerste dagen na de geboorte. Zodra het kan, horen de beentjes buiten de doek. Is het optimaal om de beentjes in de doek te knopen, nee, maar het is nou ook weet niet zo vreselijk als vaak wordt gezegd. En vaak hebben mensen een goede reden om voor de minder optimale optie te kiezen.
Ook dubbellaagse knopen, daar wordt hier heel moeilijk over gedaan zolang een baby nog niet kan zitten, terwijl in heel veel landen ze dit gewoon wel meteen doen. In de VS doen ze rustig een baby die nog niet kan zitten in de DH. Ik heb nog nooit gehoord dat kinderen daarvan problemen hebben ontwikkeld en draai toch al ruim acht jaar mee in de internationale draagwereld.
Over een jas dragen met ook nog mijn kind in een dikke jas/pak vind ik echt vreselijk knopen en dragen. Ik heb geïnvesteerd in een goede warme jas en daar zoveel plezier van gehad. Mijn jas was van Angel Wings, waterdicht en warm genoeg ook als het flink vroor.
Het lijkt op de foto dat de gestreepte doek kruiskeper geweven is en de andere doek is jacquard geweven. De dichtheid waarin een doek geweven is maakt ook nog verschil in de rek en draagkracht die een doek heeft en ook hoe warm de doek is. Een dichtgereden doek voelt sneller warm aan dan een doek die wat luchtiger geweven is.
Een doek met een patroon erin geweven (zoals bijvoorbeeld heartweave) heeft vaak wat meer grip dan een doek zonder patroon.
Er is ook nog een flink verschil tussen machine geweven doeken en handgeweven doeken.
Verder maakt ook het materiaal wat gebruikt is verschil en van welk garen de warp is en welk garen de weft.
Als je een foto kunt plaatsen van de tag waarop de garen staan en het merk van de doeken dan kom ik vast een eind met wat vertellen over de draageigenschappen.
De Hoppediz is erg dun (ongeveer 160gr/m2) en kruiskeper geweven. De Yaro is wat dikker (240gr/m2) en jacquard geweven. Beide zijn van 100% katoen. Een dunne doek spant vaak makkelijk aan en is daarom fijn om mee te oefenen. Als je kindje zwaarder wordt dan vinden veel mensen een wat dikkere doek fijner omdat dit minder snel snijdt als je langer draagt.
Gefeliciteerd Yalou. Heerlijk om weer zo’n mini te mogen dragen. Volop van genieten want ze zijn groot voor je het weet.
Mijn jongste is drieënhalf weegt meer dan 20 kg en hij wil niet meer gedragen worden. Inmiddels al van best wat doeken afscheid genomen maar toch nog best een flinke stapel prachtige handgeweven doeken liggen.
Wat is de naam van de HW? Welke blend is het en welke lengte? Er zit bij HW echt veel verschil in de waarde, het ene merk is meer dan retail, het andere blijft hangen op retail en er zijn ook veel merken waar de marktwaarde veel lager is.
Ik vond met warm weer dunne doeken met zijde heel fijn. Linnen snijdt sneller dan zijde. Maar eigenlijk bepaalt de dikte en dichtheid van de weving veel meer of een doek warm is dan de gebruikte garens. Een dikke dichtgeweven doek met linnen is warmer dan een dun en losgeweven wollen doek.
Ik ben blij dat mijn man nooit naar de waarde van mijn doekenstapel heeft gevraagd
Het maakte hem ook echt niet uit wat ik aan doeken uitgaf. Ik heb er nu nog een paar liggen en die zijn samen aan retail zo’n €5000,- waard (zonder de dragers). Maar ik heb alleen nog handgeweven doeken van exclusieve garens zoals Muga zijde en qiviut.
RF moet je toch wel een flink onder retail kunnen vinden.
Toen ik echt nog veel droeg had ik drie Mad Hatters, veel Faridehs en ander handwovens in mijn stapel. Toen ging de waarde van mijn doeken ruim over de €10.000,- heen
In een handwoven zitten zoveel uren werk, skeins maken, het verven van het garen, de warp op het getouw krijgen en dan nog het weven zelf. Als je de prijs per meter omrekent naar een uurloon voor de wever dan is het echt geen vetpot voor de wever.
Ik hield gewoon van het proces van zo’n handwoven. Het uitzoeken van een inspiratiefoto, het kiezen van het garen, de lengte en dan het hele proces volgen en uiteindelijk voelen hoe de doek is. Bij een custom heb ik zelf het garen van de weft geverfd en ook een stuk zelf geweven. Sommige doeken had een (semi) custom met draagvriendinnen en dat is echt zo ontzettend leuk. Uiteindelijk was mijn hobby meer dan alleen het dragen.
Een stugge handwoven heb ik nog nooit gehad. Wel eens dat de doek gladder was dan ik fijn vond of dat de kleuren toch niet helemaal naar mijn zin waren. Maar eigenlijk is dat maar een of twee keer voorgekomen. Meestal verkocht ik ze na een poosje weer omdat ik weer geld wilde om in een nieuwe doek te stoppen.
Ik heb echt zulke leuke dingen meegemaakt in de handwoven wereld. Eens had ik een custom bij Wenweave (Amerikaanse weefster) en die doek was net klaar terwijl ik een week in NYC was. Zij heeft toen de doek van mij en die van mijn vriendin naar het hotel waar ik logeerde gestuurd zodat ik niet veel verzendkosten had. In NYC heb ik ook een meet gehad met twee Amerikaanse draagvriendinnen met wie ik verschillende semi-customs had gehad. Dat was echt zo ontzettend leuk. Na die reis ben ik met wel zeven doeken in mijn bagage naar huis gegaan. Voor mijn twee jongste kinderen zijn eigen doeken geweven door een hele lieve Nederlandse weefster.
Allemaal mooie herinneringen, die me het geld meer dan waard zijn.
Ik ben een echte draagdino nog uit de tijd dat de doeken van de exclusieve merken soms voor meerdere keren de retailwaarde verkocht werden. Mijn duurste doeken waren rond de €3000,-. Dat waren handgeweven doeken. €1000,- voor een doek was voor mij echt geen uitzondering. Natuurlijk was het veel geld, maar wat heb ik een mooie herinneringen aan die tijd. Zelf een doek mee mogen ontwerpen, zelf een stukje mogen weven, zelf garen mogen verven, meerdere customs gehad, leuke contacten met verschillende wevers en draagmama’s van over de hele wereld. Die herinneringen zijn onbetaalbaar.
He es wat leuk! Draag jij überhaupt nog of ook helemaal niet meer?
Eigenlijk niet, mijn jongste wordt bijna vier en weegt ruim 20kg. Hij zit alleen nog wel eens in een drager op de rug van zijn papa. Komt ook doordat ik al maanden met rugklachten loop en dragen daardoor niet meer gaat.
Ik heb nog wel steeds een stapel doeken. Sommige wil ik wel verkopen maar ik ben te lui om er mee te gaan leuren.