ruitje schreef:

Dan zijn we het met elkaar eens .

Jorien: op de avond van te voren zat ik nog op 50/50, volgens mij ben je er nooit 100% klaar voor want hoe doe je dat? You can do this!

Same zelfs ik twijfel nog. En ik word in juli of augustus al geopereerd. Echt niemand is er 100% zeker van. Het is echt niet zwak, weet je wat zwak is? Jezelf blijven straffen voor iets waar je al zo lang tegenaan hikt en eigenlijk zelf niet op kan lossen.

ruitje schreef:

Dan zijn we het met elkaar eens .

Jorien: op de avond van te voren zat ik nog op 50/50, volgens mij ben je er nooit 100% klaar voor want hoe doe je dat? You can do this!

Gelukkig, wilde uiteraard niemand aanvallen/op de tenen trappen... iedereen beleeft dit traject op een eigen manier, maar hoe je het bekijkt, voor ons (degene die een GBP hebben) is het in geen enkel opzicht makkelijk...de buitenwereld denkt er wat te makkelijk over, dat merk ik echt in mijn vriendenkring dat ze er maar weinig van snappen en het vaak de “makkelijkste weg” noemen

Ik heb op dit moment nogal wat emoties, volgens mij ligt mijn hele hormoonhuishouding door de war . Ik ben nu 1 maand na mijn operatie en al op de helft van mijn geschatte gewichtsverlies.

Ik heb het daar het moeilijkst mee, met mijn verlies aan scherpte, moeheid en mijn emoties.

Dus mijn tenen zijn mogelijk ook wat langer dan normaal

ruitje schreef:

Ik heb op dit moment nogal wat emoties, volgens mij ligt mijn hele hormoonhuishouding door de war . Ik ben nu 1 maand na mijn operatie en al op de helft van mijn geschatte gewichtsverlies.

Ik heb het daar het moeilijkst mee, met mijn verlies aan scherpte, moeheid en mijn emoties.

Dus mijn tenen zijn mogelijk ook wat langer dan normaal

Whahahaha sorry, moet echt heel hard lachen om je laatste zin

Gaat wel heeuul snel dan bij jou qua gewichtsverlies...voordat ik op de helft van geschatte gewichtsverlies zat, was ik zeker 4/5 maanden verder...hopen dat je straks dan niet ondergewicht krijgt, dat is weer een andere uiterste van het doel van deze operatie

Lau schreef:

ruitje schreef:

Dan zijn we het met elkaar eens .

Jorien: op de avond van te voren zat ik nog op 50/50, volgens mij ben je er nooit 100% klaar voor want hoe doe je dat? You can do this!

Same zelfs ik twijfel nog. En ik word in juli of augustus al geopereerd. Echt niemand is er 100% zeker van. Het is echt niet zwak, weet je wat zwak is? Jezelf blijven straffen voor iets waar je al zo lang tegenaan hikt en eigenlijk zelf niet op kan lossen.

Ik vind niet dat je dit zomaar mag zeggen, ik ben er vanaf het begin al 100% zeker van en nu nog maar misschien is dat omdat ik mezelf anders een rolstoel in jaag met zuurstoffles. Ik heb nog iemand uit de groep die er zo zeker van is maar 2 die idd twijfelen. Hier echter nooit een seconde, ik vind het wel eng maar dat is puur het narcose gedeelte

Ik vind mezelf ook absoluut niet zwak maar juist sterk, ben er heel erg open over ook vanaf het begin. Maar ok weet dat t een hulpmiddel is en geen wondermiddel, je moet het nog steeds zelf doen

Ik ken er genoeg die er niet 100% achter stonden omdat het zogenaamd zwak is. Dus ja hier in mijn omgeving stond iedereen op die manier in. Het is voor jou misschien anders. Maar in mijn omgeving heb ik het zo ervaren.

Oh Jorien. Ik heb op weg na de operatiekamer nog liggen janken omdat ik niet zeker wist of ik we het juiste aan deed.

In het voor traject leer je al veel over jezelf en de beweegredenen voor jezelf. Dat is voor mij de reden geweest door te zetten. De eerste 24 uur na de operatie was niet tof. Vroeg me af wat ik in hemelsnaam had gedaan. Daarna ging t met sprongen vooruit.

Over twee dagen heb ik de eerste twee maanden achter de rug. Geen echte complicaties wel geestelijk een heel nieuw leven.

Vandaag wezen shoppen en twee maten kleiner. Hoe gaaf!

Poeh, ik heb nogsteeds veel last van dat gas, om te huilen.... maar mn buik is prima, ik kan prima drinken, is ook fijn

Ik heb er ook geen moment aan getwijfeld, stond er echt 100% achter...maar wederom is dit weer iets wat ieder persoon op een eigen manier ervaart natuurlijk.

Niet teveel uitgeven hoor Nimber, ik heb in een jaar tijd vier keer een nieuwe garderobe aan kunnen schaffen!

Ruitje, ik ging net zo hard idd. Toen ik op half jaar controle kwam, is dat ook mijn zorg geweest...stopt het wel. Dat duurde even en ik ging idd richting te laag maar heb met wat aanpassingen dat weten te vermijden. Inmiddels al ruim 1,5 jaar op hetzelfde gewicht. Ik sta ook niet meer op de weegschaal.

Pas voelde ik me heel erg opgeblazen en dacht oh oh zou ik dan nu aangekomen zijn? Niks.....gewoon nog steeds hetzelfde.

daffodil schreef:

Niet teveel uitgeven hoor Nimber, ik heb in een jaar tijd vier keer een nieuwe garderobe aan kunnen schaffen!

Ruitje, ik ging net zo hard idd. Toen ik op half jaar controle kwam, is dat ook mijn zorg geweest...stopt het wel. Dat duurde even en ik ging idd richting te laag maar heb met wat aanpassingen dat weten te vermijden. Inmiddels al ruim 1,5 jaar op hetzelfde gewicht. Ik sta ook niet meer op de weegschaal.

Pas voelde ik me heel erg opgeblazen en dacht oh oh zou ik dan nu aangekomen zijn? Niks.....gewoon nog steeds hetzelfde.

Ben benieuwd naar je aanpassingen .

Inmiddels is mijn operatie en verhaal alweer bijna 2 jaar geleden. Voelt als de dag van gisteren. Inmiddels een jaar stabiel.

Iedereen veel sterkte in het traject!

Ruitje, ik was op gesprek en toen werd ik gewaarschuwd. Mocht nog 4 kilo afvallen en anders moest ik aan de bel trekken, dus ik zeg ja en wat dan. Dus de eerste keer gaan ze je adviseren om je 6 eetmomenten op te schroeven naar 7 of 8 en als dat niet helpt, aan de vloeibare hoog eiwit zooi. En toen dacht ik, nou gadver, dat nooit.

Ik eet dus direct een keer extra gaan eten en ben nog hoger in eiwitten gaan zitten. Ik hoor wel eens mensen klagen dat ze niet aan hun eiwitten komen maar toen ik net geopereerd was, moest ik proberen om uit te komen op 65 en ik haalde gerust de 70. Nu dus nog steeds. Niet elke dag maar ik zit bijvoorbeeld nu gewoon een biefstukje weg te werken, slaap ik heerlijk op hahahaha.

Ik eet ontzettend veel vlees, vis en een enorme berg kaas. Daar doe ik het dus giga goed op en ben gestabiliseerd op een paar kilo boven die keer dat ik gewaarschuwd ben.

Ik eet dus vrij weinig koolhydraten, reageren mijn darmen echt slecht op maar gelukkig hebben ze van koekjes geen last Das mijn zwakte....

Ik heb vandaag mijn afspraak bij de chirurg

Thanks voor jullie welkom en reacties, dames! Het stelt me ergens wel gerust dat velen van jullie ook die twijfel gevoeld hebben of nog voelen. Hopelijk gaan de informatieavond en de intake gewoon goed en wordt ik ook daadwerkelijk toegelaten tot het gehele traject.

De grootste crux zit hem in na mijn 18e niet meer bij een diëtiste geweest te zijn, omdat het gewoon niet te betalen is zonder de vergoeding. 2u per kalenderjaar is gewoon écht te weinig. De assistente van de NOK gaf bij het maken van de afspraak aan dat ik zo veel mogelijk documentatie moet verzamelen van voedingsadviezen van o.a. sportschool, Body en Fit shop ( ) enzovoorts. Hopelijk gaat dat wel gewoon goed komen aangezien het een harde eis is voor de NOK. Hebben jullie hier toevallig ook ervaringen over om te delen?

daffodil schreef:

Dioxide, Jorien, jij beschrijft precies mijn traject en redenen. Ik vond het echt niet nodig maar liep bij de huisarts, reumatoloog vanwege diverse klachten en mijn huisarts opperde dit traject. Had er goede resultaten mee, zeker gezien mijn gewrichtsklachten.

De eerste keer op gesprek is het ook wat ik letterlijk zei, snijden in een gezond lichaam en daar kreeg ik het volgende antwoord op. Voor je gevoel is het snijden in een gezond lichaam maar dat lichaam is niet gezond. Ja je sport, bent actief etc maar veel te zwaar en de belasting is gigantisch. Dat gaat op termijn zorgen voor uitval, waardoor je nog zwaarder wordt en de hele operatie steeds gevaarlijker. Zou je m nu ondergaan, ben je fit en zo hersteld en is de kans op succes vele malen groter dan als je wacht totdat je dus echt "ongezond" bent.

Dat hielp mij wel en eerlijk is eerlijk, ik ben er zo doorheen gefietst en nog steeds eigenlijk. Ben in augustus 3 jaar geleden geopereerd en geen dag spijt van! Geen medicijnen, geen injecties, geen steunzolen of andere dingen, gewoon fit en lekker bezig!

Dit vind ik echt een hele waardevolle reactie, dankjewel! Toch blijf ik mijn lichaam, op m'n gewicht en rotte gewrichten die overigens door sportongevallen (letterlijk, vallen) gekomen zijn, gezond genoeg vinden om het als relatief gezond te zien. Hartslag, bloeddruk en bloedwaardes komen gewoon overeen met iemand die veel sport en een gezond gewicht heeft. Alleen de impact is inderdaad gigantisch als ik weer eens een lompe sport doe Ik hoop echt dat m'n lijf mee wil werken aan een eventuele operatie en het herstel beperkt blijft.

safina schreef:

Jorien, lees eens het boek 'Vet Belangrijk' van Mariette Boon en Liesbeth van Rossum. Het legt op een heel begrijpelijke manier uit hoe obesitas kan ontstaan. Want daar komt veel meer.bij kijken dan simpelweg (gebrek aan) wilskracht. Ik denk dat je na het lezen een stuk meer vergevingsgezind bent naar jezelf. Het kan je ook helpen bij het maken van een keuze. En bij uitvinden wat voor jou werkt, of dat nou met behulp van een operatie gaat gebeuren of niet.

Dankje! Ik ga hem eens proberen te lezen, normaal niet zo'n lezer van "zelfhulp" of psychologische boeken eigenlijk - but I'll give this one a try!

Ik ben bij vitalys bij de diëtiste geweest voor een half jaar en daarna heel makkelijk doorgestroomd. En heb. Nooit echt bij hoeven betalen terwijl het niet vergoed werd. Dus wie weet een gelukje

Ligt ook aan je zorgverzekering natuurlijk, bij mij heeft er altijd maar maximaal 2u per kalenderjaar in gezeten

Dioxide schreef:

Ligt ook aan je zorgverzekering natuurlijk, bij mij heeft er altijd maar maximaal 2u per kalenderjaar in gezeten

Bij mij ook, dus geen idee wat er fout is gegaan

You lucky bastard Hoe heb je het gesprek bij de chirurg ervaren?

Dioxide schreef:

You lucky bastard Hoe heb je het gesprek bij de chirurg ervaren?

Nou ik had mij eigenlijk voorbereid op een hele discussie. Maar ja ik krijg de operatie die ik wil zonder discussie.

Maar die dag is echt zo slopend. Eerst bloedpdikken, dan een bijeenkomst, gesprek met de chirurg, de anesthesist en dan nog wat controles.

Lau schreef:

Dioxide schreef:

You lucky bastard Hoe heb je het gesprek bij de chirurg ervaren?

Nou ik had mij eigenlijk voorbereid op een hele discussie. Maar ja ik krijg de operatie die ik wil zonder discussie.

Maar die dag is echt zo slopend. Eerst bloedpdikken, dan een bijeenkomst, gesprek met de chirurg, de anesthesist en dan nog wat controles.

Die ziekenhuizen verdienen goud geld aan deze ingrepen, die gaan echt niet zomaar iemand weigeren. Tenzij daar echt hele goede redenen voor zijn.

Fijn dat de dag goed is gegaan. Nu op naar de operatie!

djuulsie schreef:

Lau schreef:

Nou ik had mij eigenlijk voorbereid op een hele discussie. Maar ja ik krijg de operatie die ik wil zonder discussie.

Maar die dag is echt zo slopend. Eerst bloedpdikken, dan een bijeenkomst, gesprek met de chirurg, de anesthesist en dan nog wat controles.

Die ziekenhuizen verdienen goud geld aan deze ingrepen, die gaan echt niet zomaar iemand weigeren. Tenzij daar echt hele goede redenen voor zijn.

Fijn dat de dag goed is gegaan. Nu op naar de operatie!

Vaak doen ze bij jonge mensen het liefste de sleeve. En dat wilde ik absoluut niet omdat mijn problematiek niet opgelost is met alleen maar minder eten. Dus vandaar dat ik al voorbereid was op een discussie

daffodil schreef:

Ruitje, ik was op gesprek en toen werd ik gewaarschuwd. Mocht nog 4 kilo afvallen en anders moest ik aan de bel trekken, dus ik zeg ja en wat dan. Dus de eerste keer gaan ze je adviseren om je 6 eetmomenten op te schroeven naar 7 of 8 en als dat niet helpt, aan de vloeibare hoog eiwit zooi. En toen dacht ik, nou gadver, dat nooit.

Ik eet dus direct een keer extra gaan eten en ben nog hoger in eiwitten gaan zitten. Ik hoor wel eens mensen klagen dat ze niet aan hun eiwitten komen maar toen ik net geopereerd was, moest ik proberen om uit te komen op 65 en ik haalde gerust de 70. Nu dus nog steeds. Niet elke dag maar ik zit bijvoorbeeld nu gewoon een biefstukje weg te werken, slaap ik heerlijk op hahahaha.

Ik eet ontzettend veel vlees, vis en een enorme berg kaas. Daar doe ik het dus giga goed op en ben gestabiliseerd op een paar kilo boven die keer dat ik gewaarschuwd ben.

Ik eet dus vrij weinig koolhydraten, reageren mijn darmen echt slecht op maar gelukkig hebben ze van koekjes geen last Das mijn zwakte....

Boeiend dit, bedankt voor het delen!

Citaat:

Vaak doen ze bij jonge mensen het liefste de sleeve. En dat wilde ik absoluut niet omdat mijn problematiek niet opgelost is met alleen maar minder eten. Dus vandaar dat ik al voorbereid was op een discussie

Dat is (in elk geval in mijn zkh) absoluut niet waar. Ze kijken juist naar de problematiek die er speelt en kiezen daar dan de beste optie voor. Anders heeft het toch totaal geen zin?

Goedemorgen Dames,
Zou ik hier ook mogen meelezen ?

Na jaren twijfelen heb ik maandag mijn eerste afspraak gehad.
Ik zit nu in het traject waarbij gekeken worden of ik in aanmerking kom om wen terug betaling te krijgen.
Echter slaat de schrik en onzekerheid nu wel toe. Dus ik hoop met jullie ervaringen te lezen dat het mij terug goede moed geeft.