Mijn zoontje is nu 2 maanden, helaas heb ik voor de 2e keer erg last van het ontzwangeren. De hormonen komen mijn oren uit sinds ik 3 weken terug ongesteld werd.
Ik heb non-stop hoofdpijn, boven mijn rechteroog. Pijnstillers helpen matig, het ene moment beter dan het andere. Als het te erg is kan ik niet meer nadenken of functionere (niet handig met 2 kinderen).
Ook slaap ik vreselijk slecht, niet door de baby hoor maar door die hormonen. Uren lig ik wakker terwijl ik doodmoe ben. Vannacht ben ik in huilen uitgebarsten omdat ik het zo niet meer trek. Ik weet nog van de vorige keer dat het echt uitzitten is, ineens is het over maar ik voel me echt heel alleen in dit stuk. Niemand om me heen herkend dit en begrijpt hoe zwaar het is met non-stop hoofdpijn.
De huisarts geeft aan een spiegel op te bouwen met pijnstillers, dat doe ik nu ook maar het komt er geregeld gewoon doorheen 2 uur voor ik nieuwe pijnstillers kan nemen. Ik neem nu PCM en alsnog te erg is een advil of ibuprofen.
Ik word heel chagrijnig ervan, ben kattig tegen mijn man en oudste zoontje terwijl zijn het njet verdienen. Ze zijn heel lief en kunnen er ook niks aan doen. De baby kan ik soms helemaal niet hebben, die zit echt aan me vast geplakt anders huilt hij snel en daar kan ik helemaal niet tegen. Al moet ik zeggen dat de laatste dagen hij wat langer kan spelen.
Ik hoop dat iemand het herkend zodat ik me niet zo alleen meer voel
Sierra, Calistha, Midnight, Serai, Roos