xyzutu2 schreef:Dat geluid... Alsof je met een blikopener op een blik bonen slaat tijdens het rijden.

Leuk om te zien hoe kalm hij er zelf onder blijft.

Ja, het geeft inderdaad veel lawaai. Vooral de armen en benen, het kuras en de helm minder, vandaar dat ik oefenen altijd met de armen doe. De eerste keer vond hij het trouwens wel erg spannend, toen heb ik alleen gestapt, maar de eerste paar rondjes was ie toen wel enigzins on edge. Bleef wel bij me gelukkig.
Citaat:
Misschien off topic, maar wat ik me afvraag is hoe jullie het eigenlijk doen met de gewichtsbelasting van de paarden? Een oorspronkelijk metalen harnas weegt behoorlijk wat bovenop het gewicht van het tuig en de ruiter, helemaal als je stilstaat bij het feit dat de moderne ruiter in verhouding tot het paard veel forser en groter is dan vroeger en dus ook meer metaal nodig heeft om zich te bedekken.
Dat is een aanname die ik vaker hoor, maar dat is niet zo. Dat mensen veel kleiner waren is een hardnekkige mythe. Gemiddelde lengte van een Middeleeuwse man was 1.70cm, dat is 2cm minder dan de gemiddelde lengte nu. Ridders die zich een strijdros en een harnas konden veroorloven behoorden tot een rijke sociale klasse en konden zich bv. ook gewoon goed eten veroorloven.
Citaat:
Berekenen jullie vantevoren de maximale belastbaarheid van zo'n klein en smal paardje als Santi op basis van gewicht en omvang pijpbeen, of bestaat het harnas helemaal uit lichtgewicht materialen/aluminium?
Nee, het harnas is zeker niet lichtgewicht/aluminium, aangezien je dan dood blijft met jousten. Het is gewoon exact nagemaakt zoals het vroeger was. Waar mogelijk is het metaal wel zo dun mogelijk, maar dat was vroeger ook.
Ik heb een redelijk lichte set omdat ik een gothisch harnas heb, die heeft minder grote platen dan bijv. een Milanees harnas (is daardoor ook wel iets minder veilig). Ik heb er ook geen benen bij maar in plaats daarvan verlengde tassets (een soort flappen die aan het kuras hangen) om toch enige protectie te hebben maar niet het extra gewicht van been en kuitplaten.
Verder moet er gewoon een degelijk boomzadel op je paard liggen, liefst een echte replica, om het gewicht zo goed mogelijk te verdelen. Een Middeleeuws zadel is vrij kaal en weegt dus ook niet zoveel.
Ik heb nog geen zadel hiervoor en rij dus nu op een Deuber met lederboom, bepaalt niet ideaal maar met een paard van 7 dat nog uit gaat zwaren durf ik het nu nog niet aan om een zadel op maat te laten maken. Maar ik joust dan ook nog niet met dit paard.
Wat ik verder vooral doe, is gewoon zo min mogelijk met harnas rijden.
In de trainingsfase ontkom je er niet aan maar dan is het dus veelal zoals dit, met een paar onderdelen, dat je wel het gerammel hebt maar niet de extra belasting. Als een paard het eenmaal gewend is rij ik alleen met harnas als het moet en dat is vaak maar een paar keer per jaar. Ook wel weer een beetje zoals vroeger, ridders hadden een apart paard voor oorlogsvoering en toernooien (de destrier) en als ze op reis waren hadden ze een andere paard (courser of palfrenier), om het toppaard niet teveel te belasten. Daarnaast zullen zij ook wel alleen harnas hebben gedragen als het nodig was, want echt prettig is het niet, voor de ruiter ook niet.