Vanmiddag is de osteo geweest voor Gina. En het verdict viel nog mee.
Ik moet haar zeker nog niet afschrijven als rijpaard, zei ze.
De onregelmatigheid die er nu nog in zit, is echt een bewegingskreupelheid ontstaan door te compenseren voor de pijn in haar voorbeen. Door die peesblessure heeft ze ook ongelijke voorvoeten gekregen. Door eerst 2 maanden amper op haar been te steunen werd de goede voet veel platter. En nadien heeft ze nog 6 maanden met plakschoenen en/of vettec gelopen om aan 1 been haar hiel te verhogen. Dat creëert uiteraard nog een extra onevenwicht. En dat heeft dan weer consequenties voor de rest van haar lijf. Schouders zaten helemaal vast, rug was helemaal strak en onderrug en bekken vast.
Ze is nu helemaal los gemaakt dmv osteopathie en dry needling.
En nu vond ze het vooral zaak dat we zo snel mogelijk haar voeten weer gelijk krijgen. Daar waren we uiteraard al mee bezig sinds alle verhogingen en plakzooi eronderuit was (sinds januari) Maar ze vindt dat we daar veel rigoureuzer in mogen zijn. En dat we ook echt de ondergeschoven hielen mogen wegvijlen tot we ze kunnen plaatsen waar ze horen. Ook al lijkt daar misschien geen plek voor in de voet. (Mijn bekapster is daar iets voorzichtiger in) Zo wordt de hefboom over haar hoefkatrol-gebied meteen een stuk kleiner.
Ze heeft zelf nu ook de platte voet bijgewerkt om duidelijk te maken wat we moeten doen. En dat gaf meteen al een verschil. Dat moeten we nu consequent gaan bijhouden en dan zou de hoef binnen een maand of 2 toch duidelijk moeten veranderen.
En verder wil ze dat ik haar begin te trainen en ga inrijden. Volgens haar geen reden om dat niet te doen. En ze moet haar lijf weer leren gebruiken zoals het bedoeld is, zonder te compenseren.
Genoeg huiswerk dus.
Ze liep aan het eind wel al een stuk beter. Dus ik heb er nu wel weer wat moed op. Misschien dat ik het inderdaad toch nog maar een kans moet geven?
Trouwens ik zat er al een tijdje over te denken. (al helemaal door dat peesblessure gedoe)
Maar ik ga haar ook laten dekken, denk ik.
Deze kerel heb ik op het oog voor haar:

Tijd om dat maar eens concreet te gaan afspreken.
