daffodil schreef:Ik heb regelmatig ruiters met een classificatiepas in de ring en vraag als dat kan altijd aan de ruiter zelf wat ze mogen. De pas heb ik als controlemiddel.
Laatst wel heel erg gelachen, ik kreeg van het secretariaat een melding dat er een slechthorende ruiter zou rijden met behulp van een oortje. Vervolgens komt iemand de ring binnen en die vraagt mij of ik de classificatie gezien heb, dus ik zeg ja en vraag me vervolgens af waar dat oortje zit want ik zie niets. Ze wil starten en de voorlezer gaat gewoon lezen dus ik leg de proef stil en vraag voor de zekerheid nog even wat haar aanpassingen zijn. Is het een hele andere dan die slechthorende en mag ze met zweep, lichtrijden en groet ze alleen met hoofd en maakt ze haar teugels niet langer (halsstrekken door zelf mee naar voren te gaan).
Ik was blij dat ik het even gevraagd had maar soms is het best lastig hoor en staat het ook niet heel duidelijk op die pas. Ik vind het zelf prettig als het even gemeld wordt in persoon.
Ja echt ? Nog veel mensen die zo'n pas hebben ?
Ik dacht altijd dat het vrij moeilijk is om aan een te komen. Weet ook niet of het dan nog echt in je voordeel is om zo'n ding te hebben eigenlijk 
Hoe ga jij er als jury verder mee om ? Ik ben bang dat jury's dan gaan denken god heb je dr weer zo een