Hij heet Galderzichts Servantus en is een manegepaard van manege Galderzicht in Breda. Zijn vader is Codexco, net als hij zelf een BWPer. Hij is 1.78m hoog.
Hij kwam als net geen vierjarige naar de manege. Ik keek hem in zijn ogen en ik had oprecht nog nooit zo iets moois gezien. Hij was graatje mager, de botten staken er uit, hij was net van een schimmelinfectie af en zat nog helemaal onder de kale plekken..... Ik was verliefd......
Hij was alleen zadelmak en kon verder nog niets. Ik heb hem een half jaar voor mezelf gehad om het stuur en de rem te installeren en daarna kwam er nog 1 vaste ruiter bij.
Hij was lang niet altijd lief, maar als 16+er gedraagd hij zich keurig en is een geliefd beginnerspaard.
Vroeger bokte hij nog weleens het zand tegen de nok van het dak en had ik met wedstrijden nog weleens de losrijbak alleen.



12,5 jaar beschrijf je niet in een kort stukje, maar wat was het mooi..........
Ik heb mijn diploma verpleegkunde behaald door alle studie in zijn stal te doen. Ik deed dutjes onder de voerbak en ik fietste door weer en wind bijna 20 km heen voor hem.
Hij heeft meer tranen opgevangen dan goed kan zijn voor een paardenvacht, maar ook de vreugdesprongen met me gedeeld.
Tegenwoordig rijd ik nog weinig op hem. Met wedstrijden ben ik na M2+2 gestopt en ik heb een eigen paard (dat ik bijna verkoop als ik even op hem heb gezeten.

Hij mag altijd op de manege blijven en zo niet dan krijgt hij bij mij zijn pensioen. De kansen die ik gehad heb met dit paard zijn prachtig geweest.
Ik knuffel nog dagelijks met hem en ook wat poetsen, buiten zetten ed doe ik. Ik let er op of het goed met hem gaat en voor ons allebei werkt dit prima.
Niet van alle jaren heb ik digitale foto's.
De eerste digitale foto van mij en mijn vriend van 1.78m

Op een bloedhete zaterdagochtend in 2006


Tijdens een instructiekamp wilde de kleine meisjes graag eens op een groot paard en dan ook graag een sprongetje, de voeten komen nauwelijks onder het zadel uit....

Ondertussen kreeg ik verkering met een militair die er het NMK meereed en inmiddels L1 mag starten met hem.

Leskampioenschappen, prachtige snor en te zien hoe hoog hij is....

Een dressuurwedstrijd van ooit....

Het was in ieder geval stoffig

Een koude winter in 2008

En zijn voorliefde voor kleine pony's, alhoewel deze niet zo heel klein is.

En dan vandaag.......
Kijk nou zelf, hoe lief!

Hij kan nog steeds vliegen....

En tevreden met een hapje.

En nu alleen nog hopen op nog 12,5 gelukkige jaren erbij.