Lief van jullie Hier gaat het redelijk, ups en downs. De ene moment besef ik het niet echt, en gaat het prima. Maar ook vaak momenten dat ik hem zo verschrikkelijk mis, dan voelt het als of ik ergens in een diep zwart gat zit waar ik nooit meer uitkom. Maar merk wel dat ik m'n gevoelens nog best wel wegdruk. 8 weken alweer, tijd gaat zo hard, al lijkt het aan de ene kant als gister, en aan de andere kant heeft die al zóveel gemist.
Kleine uk vraagt nog veel naar papa,, tekent vaak hartjes. Vanavond zag die een ambulance en vroegt die of papa daar is, toen ik hem uit had gelegd wat ambulance's doen, vroeg die waar papa dan is. M'n hart breekt dan echt 600 keer, vind dit zo zielig, en zo oneerlijk voor 'm.
Slaapkamer is zo goed als af, dat is wel fijn! Avonden gaan wel wat beter, alleen snachts heel veel nachtmerries. Maar even afwachten hoe zich dit ontwikkeld.
M'n poes heeft vanavond / vanacht 4 kittens gekregen Dus kleine uk zal morgen ochtend wel verbaasd kijken haha.
Lieve Angelique , wat gaat de tijd hard. Alweer 8 weken geleden, ik denk nog zo vaak aan jullie beide en lees hier op Bokt en FB al de lieve berichten die jij krijgt en reageer natuurlijk zelf ook nog en ik geef je nog steeds dikke knuffels aan jullie en dat zal ik ook blijven doen .
Ik weet hoe het voelt om een dierbare te verliezen, al zijn dat bij mij goede vrienden. Het gemis en ongeloof dat ze er niet meer is niet te bevatten.
Ik ben benieuwd hoe Ukkepuk reageert op de kitten, welke kleur hebben ze? Is er ook een lapjes kat bij ?
Elke keer als jij schrijft is het zo prachtig mooi geschreven en de foto's van Ukkepuk met de pot van papa daar kreeg ik echt een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen.
Las net het bericht op je Facebook... En moet weer een paar tranen wegslikken. Vind je zo dapper en zo geweldig naar ukkepuk toe!
Ik hoop dat ook voor jullie de zon weer gaat schijnen, al zal dit natuurlijk altijd een pijnlijke wond blijven. Dikke knuffel en weet dat er regelmatig aan jullie gedacht word.
Geldt natuurlijk ook voor jullie! voor alle geweldige steun en lieve woorden die jullie gegeven hebben.
- 2 months ago -
Lieve allemaal, Eigenlijk was de bedoeling om iedereen na de crematie een kaartje te sturen. Maar aangezien er zoveel mensen zijn geweest waarvan ik geen adres heb, doe ik het via deze weg.
Graag ik iedereen bedanken voor alle steunbetuigingen, kaartjes en bloemen. Iedereen die aanwezig was op de crematie. Vrienden, familie, dokters, bekenden en buren, die ik met regelmaat snachts uit bed heb gebeld. Iedereen die ons het afgelopen anderhalf jaar heeft geholpen, voor ons klaar hebben gestaan dag in dag uit.
Alle uitjes die voor ons zijn geregeld, de tuin & huis waar vele mensen hun uiterste best voor hebben gedaan. Voor de doneeractie die is opgestart, zoveel mensen die een donatie hebben gedaan om onze laatste wensen waar te kunnen maken. Voor onze trouwdag die in nog geen 3 weken is geregeld. Iedereen die zo hun best gedaan voor ons, om in de zwaarste tijd van ons leven, iets moois van te maken.
De afgelopen 2 maanden zijn 1 grote rollercoaster geweest, al heb ik nog steeds het idee dat hij ieder moment gewoon weer binnenloopt. Er zijn geen woorden te beschrijven, hoe stil het is in huis. Alles wat er in mijn / ons leven gebeurd, is met een zwart randje. Ik ben dan ook heel dankbaar, dat ik elke ochtend wakker word naast een lief klein jongentje. Waar ik zoveel zie van Wolter, die altijd lacht en vrolijk is. Maar ook even veel streken uithaalt dan zijn vader, waar mijn dag dan ook echt nooit saai zal zijn.
Lieve wollie, er valt met geen woord te beschrijven hoe zwaar het is zonder jou. Ik mis je in alles om me heen, het is stil in huis, te stil. Ergens ben ik zo boos, en zo verdrietig, en voel ik me zo machteloos over wat ons is aangedaan. Maar daarbij onthoud ik jou woorden, "boos zijn heeft geen zin, is verloren tijd". En zo sta ik elke ochtend weer op, me een lach, en maak ik van elke dag die er is weer wat moois van.
Ik hoop zo dat het goed met je gaat, je je rust hebt gevonden. Dat het leuk is, Waar je nu ook bent. Ik hoop dat je ziet dat we elke avond naar je zwaaien, we vertellen hoeveel we van je houden. Dat ik elke dag vertel, hoeveel jij van Declan houd. Waar Declan dan altijd op zegt, "heeel veel". Ik hou van jou lieffie,, tot de maan en helemaal weer terug ♡
.....stilte.... Weet even niet zo goed wat te zeggen, je raakt me steeds weer met je gevoel in je woorden. Ik vind je een topwijf, zo sterk en zo knap hoe je erin staat!!
Ik zit dit met kippenvel te lezen weer TS, pff. Wat moet het ontiegelijk zwaar zijn idd voor jullie en vooral voor jou omdat je je toch ook tegelijkertijd groot wilt houden voor je kleine mannetje en er voor hem wilt en moet zijn. Wat een mooie en verdrietige woorden zet je neer. Ze komen hard binnen. Het is ongelooflijk hoe sterk je erin staat. Dikke knuffel
“A dream dirty and bruised is better than no dream at all.” ― Laini Taylor, Days of Blood & Starlight
Wat mooi lieve TS.. zo liefdevol. Geniet met alles wat je hebt van je kleine man, waar een stukje van hem in zal voortleven..
Het zal nog vaak genoeg veel te zwaar zijn en zo oneerlijk voelen.. maar ik hoop dat de mooie herinneringen snel gaan overheersen. En jullie ook weer echt kunnen genieten van het leven zoals het er nu uitziet!
I could stay awake just to hear you breathing Watch you smile while you are sleeping While you're far away and dreaming
Vanavond "afscheid" van zijn huis genomen. De overdracht gaat naar omstandig heden niet door. ( stond morgen gepland ) Maar vanavond wel al de afscheidsborrel gedaan. Was goed, Maar heel heftig. Het is inene zo definitief.
Ik mis ons, onze herinneringen. En al gaat het "goed" goed in vooral behoorlijk in ontkenningsfase. Heb ik het hier onwijs moeilijk mee.
Dankje wel lief huisje Voor al je mooie jaren Voor alle jaren dat we gelukkig waren En ook de jaren die minder waren Voor onze jaren waar alles als eerste was Onze eerste kindje Onze kleine vriend ze eerste stapjes maakte Waar we elkaar lief hadden Waar we elkaar kwijt raakte Waar ik je haatte Maar elkaar weer terug vonden Jou huisje, wat van jou was Waar je zo van hield En nu los moet laten
Dankje wel lief huisje Voor alle mooie herinneringen Wat nu herinnering is En nooit meer terug zal komen Alles wat ons ooit waard was Nu ik los moet laten Voor alle mooie momenten Maar ook de gekste feestjes Waar we zoveel hebben beleefd Voordat we papa en mama werden.
Dankje wel lief huisje Dat je ons bij elkaar bracht Met een grote mond, voor je deur Ik als een jong meisje Bij jou binnen kwam Maar zo goed, als je was. Dankje wel lieve wollie Dat ik in jou huis mocht wonen Ik voor het eerst mama werd En vanuit daaruit steeds volwassener Dankje wel dat ik ook weg ging Naar een plek wat beter was Voor mij, en voor jou Maar jou huisje Zo belangrijk blijft Voor altijd, Me hele leve lang Dag lief huisje; tot ooit.
Pfoe, wat kan ik me je gevoel goed voorstellen. Het is een soort afsluiting van een heftige periode met ook prachtige momenten uit jullie leven samen. En dat komt natuurlijk nooit meer terug Ik hoop dat je veel steun hebt aan de mensen om je heen!
Jij weet me steeds zo goed te raken met hoe je schrijft! Waar de dagen voor iedereen gewoon doorgaat staat de tijd bij jou even stil. Het lijkt me zo heftig!