Ik wou even weten of ik de enige ben die zo'n vreselijk schuldgevoel heeft als ze niet naar haar paard geraakt
(hoogstwaarschijnlijk niet ..)
Soms vind ik het toch wel lastig combineren, ik heb altijd het gevoel dat ik ofwel te weinig tijd heb voor mijn werk, mijn vriend, mijn huishouden of mijn paard... Het lukt zo precies niet om alles wat in balans te krijgen.
En zoals vandaag, stond er normaal op de planning om langs te gaan (let wel, ik moet 30min. fietsen om tot bij mijn paardje te geraken), maar heb 9u gewerkt vandaag, had barstende hoofdpijn toen ik thuis kwam en als klap op de vuurpijl begon het te gieten en te donderen ... "Morgen kan ook wel" dacht ik dan en regelde ondertussen dat ik dus inderdaad morgen kan gaan (afspraken verzetten etc)
(Heb btw geen binnenpiste of uberhaupt iets overdekt op stal, buiten de stal zelfs dan)
Nu is het ondertussen opgeklaard, maar als ik nog zou vertrekken, ben ik veel te laat terug thuis

Nu voel ik me dus zo vreselijk vervelend dat ik niet gegaan ben, heb uiteraard wel betalingen etc. en andere huishoudelijke dingen kunnen doen die anders waren blijven liggen, dus dat ben ik dan wel weer vooruit.
Nu deze avond was mijn vriend zelf weg, dus geen probleem als ik dan op stal zit, morgenavond is die wel thuis en argh, altijd zo'n strakke planning met dingen .. en altijd te weinig tijd lijkt het.
Ik hoef me gelukkig wel geen zorgen te maken als ik niet kan gaan (met mijn job wist ik dat ik nooit alle dagen tijd zou hebben), dus ze wordt alle dagen buiten gezet 's ochtends en 's avonds gaat ze binnen, ze krijgt eten, haar stal wordt proper gehouden etc, dus ze komt op zich echt niets te kort als ik er niet ben ...En toch voel ik me er heel erg vervelend over als ik niet kan gaan wanneer ik dat eigenlijk wel wou doen.
Hoe doen jullie het, voldoende tijd vinden voor alles? Je paard, je leven ernaast? Vinden jullie het erg als je de ene periode wat minder en de andere wat meer kan gaan?