Bokt.nl

paOlien schreef:

They say memories are golden
well a million times I needed you,
a million times I cried.
If love alone could have saved you
you never would have died.

In life I loved you dearly,
In death I love you still.
In my heart you hold a place
no one could ever fill.

If tears could build a stairway
and heartache make a lane,
I'd walk the path to heaven
and bring you back again.

Our family chain is broken,
and nothing seems the same.
But as God calls us one by one,
the chain will link again.
maybe that is true
I never wanted memories,
I only wanted you.

Ik vind hem zo mooi..

Cayenne schreef:

Een aantal jaar geschreven voor een vriendin van mij. Zij verloor eerst haar paard, en daarna haar pony.

Eeuwige Mist

Zijn manen waren lang en ravenzwart.
Zijn ogen stonden fel, maar warm en stralend.
Hij steigerde wild, steeds herhalend,
en had kleine felle vlammen in zijn hart..

En zij was mooi, maar kleiner van stuk.
Maar moedig en ontluikend, als een morgen in Mei.
Als een kleine ster aan de hemel, zo vrij,
Steeds weer op zoek naar dat ene geluk..

Beiden altijd eenzaam en alleen geweest.
Getard door ziektes, hun lot steeds gevreesd.
Een vreselijk verleden, en een pijnvol bestaan,
tot het lijden in vrede is overgegaan..

Nu zijn ze samen, hij en zij.
Door het noodlot gevangen, maar nu eeuwig vrij.
Al hun problemen uitgewist..
Een paard en een pony, in de eeuwige mist...

Sterren schreef:

Dit gedicht heb ik vorig jaar geschreven voor Jessie, heb haar helaas vandaag een jaar geleden moeten laten inslapen..

Lieve Jessie,

Vooraf, ik wil dat je weet,
ik zal je nooit vergeten

Op dit moment zit ik te denken,
alweer aan jou..

Ik mis je zo…
had je zo graag bij me willen houden.
jammer genoeg was dit niet mogelijk.

De tijd die wij gehad hebben
de mooie momenten,
die zal ik nooit vergeten.

Je hebt veel pijn gehad,
een echte doorzetter was je,
maar je hebt me nooit laten zitten.

Een lief paard met een geweldig karakter,
goudeerlijk,
dat was je en dat ben je nog steeds.

Begin te beseffen dat je niet terug komt,
het doet zo’n zeer…

Lieve Jessie ik ga hier op deze plek een mooie toekomst tegemoet,
helaas zonder jou..zonder ons samen..
Ik hoop dat jij dat ook doet, op de mooie plek waar je nu bent.

Heb geprobeerd het beste voor jou te doen..
Hoop dat jij dit ook zo ziet..

Wij komen ooit weer bij elkaar, dat weet ik zeker
Zul je daar op me wachten?

Now you’re my star in heaven….

Veel liefs je baasje….

Nadisha schreef:

Ik heb gister een gedichtje gemaakt, het gaat over mijn overleden hond..

Jou blik gaf mij zoveel hoop,
Jij gaf mij iets, waardoor ik door kon gaan.
Om dat te blijven geloven in jezelf,
En iets beter in je schoenen te staan.

Jou hoofdje gaf mij zoveel moed.
Om dingen te doen die ik zonder iemand niet durfde.
Om altijd weer door te zetten.
Die tijden.. Die tijden waren goed!

Jou aanwezighied gaf mij zoveel blijdschap.
Om een maatje te hebben die er altijd voor je geweest is.
Ik kon altijd bij je komen,
En dat is de reden waarom ik jou zo mis.

Toch ben je nog een beetje bij me,
Je kijkt op een wolkje op me neer.
En ookal mis ik je vreselijk,
Ooit.. Ooit zien we elkaar weer!