
Waar ik vooral benieuwd naar ben, wat is voor jou de grootste les geweest als je terugkijkt op al je belevenissen met Callas?
Moderators: Melissa0304, RianneH, Neonlight, Ymor, balance
Monique1963 schreef:...
Mijn vriend hield haar vast, maar ze maakte een soort spin (echt ze opteert voor quarterhorse) en hij werd letterlijk rondgezwaaid zoals in zo'n kermismolen met van die stoeltjes aan kettingen. Dus hij moest loslaten. En ze ging bokkend het land wel terug in, maar ze trapte dus gericht na, naar hem. Daar baal ik verschrikkelijk van. Gelukkig miste ze hem, maar dat vind ik een vies spelletje. Dit is de tweede keer al, een keer met vrij werken en veel verzet trapte ze ook in een bok gericht naar mij, staat op een filmpje. Weet niet wat ik daar nou weer mee moet.
henny_w schreef:Monique1963 schreef:...
Mijn vriend hield haar vast, maar ze maakte een soort spin (echt ze opteert voor quarterhorse) en hij werd letterlijk rondgezwaaid zoals in zo'n kermismolen met van die stoeltjes aan kettingen. Dus hij moest loslaten. En ze ging bokkend het land wel terug in, maar ze trapte dus gericht na, naar hem. Daar baal ik verschrikkelijk van. Gelukkig miste ze hem, maar dat vind ik een vies spelletje. Dit is de tweede keer al, een keer met vrij werken en veel verzet trapte ze ook in een bok gericht naar mij, staat op een filmpje. Weet niet wat ik daar nou weer mee moet.
Een karakterpaard is leuk, zolang ze eerlijk blijven. Dat was voor mij de grens die ik ooit met Vinni getrokken heb. Die bleef gelukkig super eerlijk ondanks alle problemen. Van bovenstaande wat je schrijft schrik ik toch wel. Pfff...
Wat doet Callas als je haar in de achteruit zet met bijv. longeren of gewoon aan de hand?
Stel je vraagt dat ze een paar stappen achterwaarts moet en je staat voor haar met je gezicht naar haar toe. Gaat ze dan makkelijk in de achteruit of moet je haar echt dwingen en een vinger tegen haar borstbeen prikken ?
Als ze nl. erg moeilijk achterwaarts wil is het vaak een dominantieprobleem en zou je daar extra aandacht aan kunnen geven door het zeer geregeld te oefenen zodat ze écht steeds makkelijker in de achteruit gaat voor jou. Idem wijken aan de hand. Jij eist jouw plek op en laat haar constant van haar plek wijken omdat jij de leider wilt maar ook moet zijn.
Op het moment dat ze dwars lag en je vriend natrapte had je haar eigenlijk direct moet pakken en desnoods een join up moeten doen waar je haar normaliter rijd of longeert. Want nu kreeg ze haar zin door zich te misdragen en vervolgens het land in te kunnen gaan als ik het goed begrijp.
fransje23 schreef:Ik zie het voorval totaal anders, Callas was bang en in paniek en vervolgens komt er een mens en die grijpt je bij de manen en houd je vast. Dat is wel een soort roofdieractie dus de rest van haar acties zijn een logisch gevolg daarvan, roofdieren moet weg!
Kun je zeggen dat ze de vriend moet kennen etcetera maar een paard in paniek reageert vanuit instinct daarom zijn ze dan ook zo gevaarlijk en doen ze domme dingen.
henny_w schreef:fransje23 schreef:Ik zie het voorval totaal anders, Callas was bang en in paniek en vervolgens komt er een mens en die grijpt je bij de manen en houd je vast. Dat is wel een soort roofdieractie dus de rest van haar acties zijn een logisch gevolg daarvan, roofdieren moet weg!
Kun je zeggen dat ze de vriend moet kennen etcetera maar een paard in paniek reageert vanuit instinct daarom zijn ze dan ook zo gevaarlijk en doen ze domme dingen.
Ik betwijfel of je het zo moet bekijken? Callas is een gedomesticeerd paard wat al enige jaren bekend is met mensenhanden. Tuurlijk kan een paard altijd in een paniekactie schieten en gaat dan doorgaans op de vlucht. Of dit voorval nou zo'n heftige reactie moest geven dat ze ook nog 's natrapt richting de vriend van Monique ? Ik vind het eerder een dominantie actie van Callas.
Als je een hond hebt die schrikt van onverwachts bezoek wat ie niet eerder heeft gezien en hij bijt van zich af dan zeg je toch ook niet, het was een reactie vanuit instinct want het is een roofdier? Of denk ik nou erg onlogisch ? Van een puppy kan je in een speelse bui per ongeluk wel 's een hapje krijgen maar een volwassen hond dient respect te hebben voor mensen en niet te bijten.
Datzelfde vind ik van paarden. Bij paniek vluchten is een instinctieve reactie maar dat natrappen een dominantie probleem. Bovendien schreef Monique eerder al eens dat Callas dat al eens eerder gedaan heeft, dat van zich af meppen..
Faline schreef:Maar goed, wat ik dus wilde zeggen is dat ik beide keren dat het echt gevaarlijk werd met een paard, dus niet meer heb doorgezet. Ik ben ook van mening dat het een hobby is, en dat moet toch een groot deel van de tijd voor de leuk zijn... Ik heb er ook geen spijt van dat ik bij die paarden de knoop heb doorgehakt. Ik wilde wel dat ze goed terecht kwamen en dat is ook gebeurd, dat maakt het ook makkelijker om er vrede mee te hebben. Plus, de paardjes die ik daarna kreeg klikte het bijzonder goed mee.
Niet dat ik je nu adviseer om er mee op te houden hoor, jij moet gewoon je eigen pad kiezen, waar jij je goed bij voelt. Je hebt toch ook alweer zoveel met haar bereikt!Maar wilde je toch laten weten dat ermee stoppen niet altijd verkeerd is.
Jannepauli schreef:Tja, ik vraag me af of het dominantie is. Als onze paarden (koud-en warmbloed heethoofden) eens ergens van schrikken en wegrennen, gaat dat soms ook met bokken en uitslaan van de achterbenen gepaard. Een soort van 'zekerheid voor alles' ( dus alles wat in de directe omgeving zit van zich weghouden) actie. Als jij weg wilt en er hangt iemand aan je nek of manen, dan moet je wat.. toch?
Monique1963 schreef:....
Voel ik een rukje aan het touw, ik kijk om. Is mijn labrador pal in Callas looprichting gaan zitten! Dan sta je in een splitsecond wat je moet doen. Omkeren om Callas tegen te houden moet ik de andere loslaten en terugspringen want die lijn van haar is een meter of 3 lang. Op het moment dat ik dat wil doen, stapt Callas al struikelend om niet op de hond te gaan staan, óver de labrador heen, haar passen op haar benen zoekend omdat het allemaal zo onverwacht ging. Pfoe, dat was echt op het nippertje! En dan ben ik weer supertrots, want twee jaar geleden zou ze er gewoon doorheen gelopen zijn, met alle gevolgen van dien.
pien_2010 schreef:Calles vergelijk ik eerder met onze Hercule die ook zo dominant was vroeger. Nu na 18 jaar is alles zo bevestigd dat als hij het over wil nemen, ik maar normaal naar hem hoef te kijken met een glimlach (zo van "ik zie je echt wel") zodat hij gelijk (meestal met een diepe zucht → ons kent ons) weer gezellig doet.
Ik verwacht dat Calles net als Hercule waar we vroeger ook echt veel mee af hebben gezien, een top paard wordt waar je heel veel ontspannen plezier mee gaat beleven. Zie het voorbeeld met de oude hond.
Gebruikers op dit forum: Anne_vD, Annet73, Arjette15, CCCCC, CRos95, Domiinique, eventueel, Fietsbel123, Gentle_21, Jenara, lilskie, mamabird, MariskadeJ, Marti19, marygoround, micatje, MissNibbit, Vagabondo, Vetra, Waratje en 18 bezoekers